Doorgaan naar hoofdcontent

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel.
Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt..."
Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het heeft ook niet de nadelen van koffie, maar zorgt wel voor een psychische en fysieke stimulans.
Wel, ik ben zelf een doosje maté gaan halen in de Delhaize. Ik zit zelf een ietsiepietsie boven mijn ideale gewicht (euh, een 15-tal kg, slik), en ik verving mijn koffie door maté. Het is te drinken. Met twee klontjes suiker tenminste.
Enfin, ik was dus van plan om maté een positieve beoordeling te geven - alle populaire websites bejubelen het, miljoenen mensen drinken het, Wikipedia zegt er niets negatief over, dan kàn het toch alleen maar goed zijn?
Terwijl ik aan mijn maté aan het sippen was, me heel suave en gesofistikeerd voelend, besloot ik toch maar eens te neuzen in de medische artikelen. Als ik ging uitweiden over een onderwerp, wou ik toch refereren naar wetenschappelijke bronnen.
En dat gaf een heel ander beeld.
Een artikel over kankerverwekkende voedselcontaminanten classificeerde Yerba Maté als matig verdacht. Nu, dat ging wel over stoffen die in maté kunnen voorkomen, niet de maté op zich.
Een ander artikel echter gaf aan dat maté een verhoogd risico gaf op blaaskanker (2,2 maal grotere kans) - maar dat was ook het geval voor thee! Live and learn. Het ging echter van kwaad naar erger. Drinken van hete maté gaf een verhoogd risico op slokdarmkanker (slik!), zowel door de maté op zich als door het drinken van een hete vloeistof (dat weten we dan ook alweer). Kankers van het hoofd en de nek zijn ook geassocieerd met het drinken van mate (maar nog meer met het drinken van alcohol en het roken van tabak). En nierkanker komt ook vaker voor (maar nog meer bij het eten van veel vlees). Nog niet genoeg? Ook bepaalde types longkanker komen vaker voor bij matédrinkers (maar natuurlijk bijlange niet zo vaak als bij rokers).
Ik heb mijn kopje maté niet verder opgedronken.

Wat is nu de conclusie?
Op zich is maté niet verschrikkelijk slecht. Je kunt slechter doen (zoals roken, veel alcohol drinken en teveel vlees eten), maar het zou toch wat te ver gaan om te zeggen dat het bevordelijk is voor de gezondheid.
Laat maté dus toch maar links liggen. Een alternatief als hulpmiddel bij het diëten is groene thee. De polyfenolen hierin zouden bovendien een beschermend effect hebben tegen verschillende vormen van kanker. Ik heb even de medische literatuur gescand op negatieve effecten van groene thee, en ik heb er geen gevonden. Misschien ga ik daar in een volgend blogartikel verder op in, maar in tussentijd kan ik dit besluit vormen: Is maté oké? Nee. Dan toch liever groene thee.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels