Doorgaan naar hoofdcontent

Het dodelijk sms'je

Haast elke dag zie ik wel iemand bellen terwijl hij of zij aan het rijden is; en elke keer erger ik me weer: waarom investeren ze niet even 50 euro in een handenvrij toestel? 


Maar eigenlijk maakt dat niet zoveel uit. Het is niet de hand die van het stuur af is die het bellen tijdens het rijden zo gevaarlijk maakt (het helpt natuurlijk ook niet), maar de aandacht die van de weg af is, en gericht op de spreker aan de lijn. Zoals uit onderzoek steeds duidelijker blijkt: de mens is een verschrikkelijke multitasker. Dus ofwel let je op de weg, ofwel geef je aandacht aan de beller. 

De sociale situatie is niet te vergelijken met de aandacht die je richt op een medepassagier, die wijselijk zijn mond houdt wanneer het verkeer wat te druk wordt, of behulpzaam "OH MIJN GOD EEN VRACHTWAGEN WE GAAN ERAAN" roept, wanneer je eventjes over de witte streep gaat (en werkelijk, mijn lieve echtgenote, het was nergens voor nodig om zo dramatisch te doen).

Het is - gelukkig maar - ook niet te vergelijken met het luisteren naar een radio of naar een audioboek, zoals ik onlangs nog heb vernomen toen ik op de rit naar Brussel luisterde naar A Deadly Wandering: A Tale of Tragedy and Redemption in the Age of Attention van Matt Richtel. In geen van beide opties is er sprake van sociale interactie, waardoor de aandacht minder sterk afdwaalt. Het is uiteraard nog altijd het beste dat je nergens naar luistert tijdens het rijden, maar het risico is alleszins een stuk lager dan bij bellen (al dan niet handenvrij) of, nog het ergste, sms'en tijdens het rijden. 

Sms'en tijdens het rijden? Wie is nu zo belazerd om dat te doen? Jaja, geef maar eerlijk toe, wie heeft niet al eens tijdens het rijden vluchtig gekeken naar een berichtje van je wederhelft ("Haal jij frieten vanavond?"), of zelfs vlotjes een antwoord getypt ("Nee hoor schat, ik zal straks wel snel even een gezonde maaltijd klaarmaken"*)?

Door dit alles verslechtert het rijgedrag, dat vergelijkbaar wordt met iemand die 0,8 promille alcohol in zijn bloed heeft. De vergelijking gaat wel niet helemaal op, omdat de aandacht van iemand die aan het sms'en is slechts tijdelijk afdwaalt, terwijl een dronken chauffeur de hele rit laveloos achter het stuur zit.

In ieder geval, ik probeer de laatste jaren het bellen terwijl ik aan het rijden ben te beperken; meestal neem ik gewoonweg niet op. Wanneer ik echt moet opnemen, ga ik ergens aan de kant staan. En ik ga zeker niet ontvangen sms-berichtjes bekijken; dat wacht maar totdat ik thuis ben.**

Dus ik hoop van harte dat iedereen die dit leest, ook voldoende sterk in zijn schoenen zal staan om dezelfde houding aan te nemen.

*Het werkelijke antwoord zal eerder "Ok" zijn, maar ik moet op mijn blog toch een beetje de schijn ophouden, niet?

**I'm lying! Ik zit nog steeds aan de lopende band te bellen tijdens het rijden, en een sms-berichtje is te belastend voor mijn nieuwsgierigheid om niet te bekijken. Ik weet dat het risicovol is, en dat ik het eigenlijk niet zou mogen doen, maar ik kan het niet laten! 

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels