Met het aftikken van de laatste dagen van 2013, komt ook de terugblik op het voorbije jaar. Met haar ups en downs, meevallers en tegenvallers. Eigenlijk waren de vorige 365-tal dagen voor mij niet echt bijzonder, een jaar dat waarschijnlijk niet eens voor mijn geestesoog gaat passeren wanneer ik later half dementerend op mijn sterfbed lig. 2011, nu, dat is pas een jaar dat me gaat bijblijven. In dat jaar was mijn eega Lydia zwanger, en op 16 december is onze dochter Hermione geboren. Tot dan deelde ik mijn leven in twee periodes in, vóór en nadat ik Lydia leerde kennen. Op die vrijdag in midden december is het ante- en post-Hermione-tijdperk aangebroken. Sorry Lydia, je bent van je troon gestoten. What can I say... 2012 blijft me voornamelijk bij, omdat ik toen heel gezond ben gaan leven. Eigenlijk moet ik mijn schoonbroer Philip hiervoor danken. We waren op 5 augustus aan het bekvechten over wie het meest afgetakelde lichaam had. Ik argumenteerde heel redelijk dat hij het ver