Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit juli, 2008 tonen

Gerookte vis

Ben je getrouwd met een roker? Dan heb je 42% meer kans op een beroerte. En niet omdat je voor de zoveelste keer zit te roepen dat de as van zijn stinkstokken schroeiplekken maakt in je Perzisch tapijt. Maar door het passief roken, natuurlijk.  Passieve rokers hebben ook meer kans op long- en sinuskanker, luchtwegeninfecties en hartziekten. Alsof je dat allemaal nog niet gehoord hebt. Ik vind het goed dat zulke onderzoeken worden uitgevoerd. Ik wist bijvoorbeeld niet dat de kans op beroerte in die mate toeneemt bij niet-rokende echtgenoten. Hoe meer het besef gaat doordringen dat passief roken wél een big deal is, hoe beter. Want de gemiddelde roker doet er nogal blasé over. "Pff, passief roken, wat gaat dat nu uitmaken. Ik rook actief, en ik zie er toch nog gezond uit?" (rochel rochel). Ik ben onlangs nog eens zulk een kieken tegengekomen. Die wou niet hebben dat roken ongezond is. Zijn grootvader rookte een pakje per dag, en die was 90 geworden. Die zijn buurman roo

Het hypnosedieet

Vandaag heb ik via een mailinglijst van Skepp (Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap en het Paranormale) vernomen over een hypnosedieet. Courtney Love (de weduwe van Kurt Cobain, de leadzanger van Nirvana) is blijkbaar met behulp van hypnosetherapie van dieetgoeroe Paul McKenna een hoop gewicht kwijtgeraakt.  Vroeger was overgewicht bij haar geen probleem, daarvoor nam ze voldoende hard drugs, maar sinds vorig jaar heeft ze alle drugs afgezworen. De laatste tijd is ze echter zoveel gewicht kwijtgeraakt, dat haar vrienden zich zorgen maken. De hypnosetherapie is blijkbaar zéér effectief. Eens kijken. Vorig jaar nog slikt ze xtc als tic-tacs, en zien haar armen blauw van de heroïnenaalden. Daar is ze dus mee gestopt. Maar nu is ze op korte tijd gewicht aan het verliezen. Zou ze terug drugs aan het gebruiken zijn? Nààh. Het hypnosedieet is de enige plausibele verklaring. De ondervoorzitter van een vereniging van hulpverleners uit de complementaire en alternatie

Zwangerschapskalender

Snel even tussendoor: ik heb een zwangerschapskalender aangemaakt in Excel. Handig voor arbeidsgeneesheren, voor het berekenen van het zwangerschaps- en borstvoedingsverlof, verplichte moederschapsrust, etc. Voor één- en meerlingen. Ook interessant voor niet-artsen, neem ik aan. Af te halen via deze link .

Vraagkoorts

Q-koorts lijkt misschien wel op een reclamecampagne van radio Q-Music, maar dat is het niet. Het is een zoönose, een infectieziekte die voornamelijk wordt overgedragen van dieren op mensen.  Dat is niet zo uitzonderlijk. Het jaarlijkse influenzaseizoen bijvoorbeeld start meestal bij Chinese varkens. De klem, hondsdolheid, de pest zijn enkele andere voorbeelden. Om terug te komen op Q-koorts. Toen ik deze term tijdens mijn opleiding voor de eerste maal hoorde, vroeg ik me af of er ook een A-, B-,... koorts bestond. Je weet wel, naar analogie van de "vijfde ziekte", erythema infectiosum. Naast de vier meest voorkomende kinderziekten, zijnde mazelen, bof, rubella en waterpokken, heb je dus ook de vijfde ziekte. En er is nog een zesde ziekte ook (exanthema subitum). Maar ik dwaal af. Q-koorts, "Q-fever", is geen aandoening in een opgesomde reeks. De Q staat voor "Query" (vraagstelling), omdat men aanvankelijk niet wist wat de aandoening veroorzaakte. Nu

Het eetdagboek

Nu ik het toch heb over overgewicht en obesitas en zo, ga ik het even hebben over een eetdagboek. Recent nog heb ik gelezen dat het bijhouden van een dagboek met een lijst van al wat je gegeten hebt, helpt bij afvallen. Uit een nieuw onderzoek is gebleken dat diëters tweemaal zoveel afvallen wanneer ze een eetdagboek bijhouden. Het blijkt namelijk dat men nogal selectief gaat onthouden wat men gegeten heeft. O, dat gezonde slaatje met knapperige worteltjes en verse andijvie, dat herinnert men zich nog jaren later. Maar het opsmukkelen van de reep chocolade of het half zakje chips, die halfhartige daad vergeet de diëter al voordat de laatste zoute vinger afgelikt is. Ik heb in mijn verleden ook al enkele malen een dieet gevolgd. En ik hield ook een eetdagboek bij, wat me nu toelaat om op die diëten terug te blikken. Het zelf ontworpen snoepdieet (gepatenteerd idee) heb ik tweemaal (succesvol) gevolgd, in 1997 en 1998. Tijdens mijn examenmaand at ik enkel snoep (mini-twix/bounty

BMI, WHR en WC

Niet de meest toegankelijke titel, ik geef het toe. Het zijn de afkortingen voor een aantal meetmethodes van overgewicht en het hieraan gekoppelde cardiovasculaire risico. De meest bekende afkorting is natuurlijk de BMI, de body mass index. Dit is een heel eenvoudige manier om (over)gewicht te gaan bepalen. Je deelt je gewicht (in kilogram) door je lengte (in meter), en dan deel je dit getal nog eens door je lengte (weer in meter). Het getal dat je bekomt moet tussen de 18 (18,5 volgens dan weer andere bronnen) en 25 liggen. Je ideaal gewicht heb je bij een BMI van 22. Heel eenvoudig. Je moet niet gaan corrigeren voor leeftijd of geslacht. Simple comme bonjour. Maar het is natuurlijk niet altijd zo simpel. Een afgetrainde bodybuilder bijvoorbeeld gaat volgens de BMI overgewicht hebben, terwijl dat natuurlijk niet zo is. Nu zijn de meeste mensen geen Schwarzeneggers, waardoor de BMI wel heel bruikbaar is voor grootschalige onderzoeken. Maar bij individuele metingen kan deze index s

Onzichtbaar vet

Een tijd geleden was ik nog in mijn blogartikel " Dikke genen " aan het fulmineren over dikke mensen (ik fulmineer eigenlijk best wel vaak).  Het viel me namelijk op dat sommige mensen geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun overgewicht. Nu blijkt uit een onderzoek dat het probleem zelfs nog dieper ligt. Men ziét zelfs niet meer dat men teveel weegt! De hele westerse populatie neigt naar overgewicht. Ik ben nog diplomatisch, want meer dan de helft van de bevolking heeft een BMI van 25 of meer. En is dus te zwaar. Wanneer iedereen te dik is, wordt dit de norm, en ineens vindt niemand zich nog te dik. Het probleem zit hem ook bij het beeld dat de media geeft van overgewicht. Obesitas wordt de laatste jaren (terecht) heel vaak besproken, maar men concentreert zich meestal op mensen met een waarachtig morbide obesitas, met BMI's van 40 of 45. Een dikkertje dap met een BMI van 30 zit dan uitgezakt voor de tv die onfortuinlijke medemensen schuddebuikend uit te l