(Arbeids)geneeskundige sprokkels

Nee. Een collega meldt me dat ze tijdens rondgangen regelmatig de opmerking krijgt dat oogspoelflesjes zoals Ocal kostelijk zijn als ze frequent worden toegepast. Nu zijn er leveranciers die hervulbare oogspoelflessen verkopen. Dus kunnen we dit niet aanbevelen? Die flessen kan men stofvrij bewaren en vullen met kraantjeswater vlak voor gebruik; op voorwaarde dat er stromend water voorhanden is. En in eerste instantie denk ik: tja, waarom niet? Dat is een heel stuk goedkoper, en er is niets mis met kraantjeswater. Maar bij nader inzien lijkt het me toch geen ideale oplossing. 1. Time is of the essence. Wanneer je de ogen moet spoelen, doe je dit best zo snel mogelijk. Als je dan een oogspoelfles eerst nog met water moet vullen, verlies je kostbare seconden. 2. Men raadt een oogspoelfles aan wanneer het eerder sporadisch voorvalt dat men de ogen moet spoelen, of wanneer er geen stromend water in de onmiddellijke nabijheid is. Als zulk een incident regelmatig voorv

Bof is een heel besmettelijke ziekte. De laatste jaren hoorde je er niet zo veel meer van, dankzij de hoge vaccinatiegraad bij ons. In 2012 is er echter een opflakkering geweest in het Gentse, en opnieuw dit voorjaar. Vandaag heb ik van twee collega's in Limburg twee onafhankelijke casussen doorgekregen; toeval of een nieuwe epidemie, ditmaal in het oosten van ons land? Ik erger me er wel aan, dat dit nu nog steeds kan gebeuren. In een ideale wereld volgen de mensen de wetenschappelijke richtlijnen, en worden dergelijke vervelende virussen definitief de kop ingedrukt. Bijna alle kinderen kunnen  worden ingeënt, en de kleine groep zwakke kindjes worden beschermd door de kudde-immuniteit. Dat betekent dat deze minderheid niet beschermd is, maar omdat (bijna) iedereen rondom hen dat wel is, raken zij niet besmet. Voor bof ligt de drempel hiervoor rond de 80%: wanneer minstens vier op de vijf mensen gevaccineerd zijn, heeft de infectieziekte geen kans om uit te breiden tot een epi

Ik weet niet wat er gaande is de laatste weken - is het iets in het water, of het vallen van de bladeren - maar het regent aanvragen naar inzage van het arbeidsgeneeskundig dossier. Als geneesheer-directeur van een externe dienst voor preventie en bescherming op het werk (EDPBW) heb ik de twijfelachtige eer om elke aanvraag te bestuderen en te beantwoorden. In principe heeft elke patiënt recht op inzage van diens medisch dossier, en zodoende kan ook elke werknemer zijn arbeidsgeneeskundig dossier raadplegen. In de praktijk gebeurt dit bij ons enkel wanneer de werknemer in kwestie overhoop ligt met diens werkgever, en overal informatie wilt verzamelen om te bewijzen dat hij of zij onheus behandeld werd. Dat merk je ook aan de toon van de aanvraag. Zo ontving ik recent nog een behoorlijk dreigende brief van een werkneemster. Ze verwees erin naar de wetgeving, en gaf ons een duidelijke deadline waarbinnen we haar dossier moeten overmaken, or else ... Ik heb haar in vormelijk Fran