(Arbeids)geneeskundige sprokkels

Heb je dat soms ook, dat een bepaald liedje een herinnering triggert? Zo transporteert “All I need” van Air me altijd terug naar mijn stagejaar. In die mate zelfs, dat ik dit liedje actief vermijd. De zenuwslopende dagen en de uitputtende wachten elke twee dagen staan nog te vers in mijn geheugen gegrift. En wellicht zal ik door het liedje nu te sparen, als tandenloze negentiger met melancholie kunnen wegdromen op de tonen van de melodie. Meer de associatie werkt ook omgekeerd. Zo las ik vandaag dat een onderzoek heeft uitgewezen dat de moderne antidepressiva niet werken. En onmiddellijk weerklonk “The drugs don’t work” van The Verve door mijn hoofd. Ook al heb ik een donkerblauw vermoeden dat Richard Ashcroft het in zijn lied niet had over antidepressiva. Medicatie heeft een slechte naam gekregen. Antibiotica redden geen levens meer, ze kweken resistente bacteriën. Cortisone zorgt niet langer voor een aanvaardbare levenskwaliteit, het belast de lever en andere organen en doet he

Een lange tijd geleden, toen ik nog in het lager onderwijs zat, kregen we van onze leraar “meester Crabbé” een boek met verzen en gedichten. Elke week moesten we hieruit een tekst memoriseren, en dan voor de klas voordragen. Dat is nooit echt mijn ding geweest, maar om de een of andere reden is er een gedicht dat haast een kwarteeuw later nog steeds in mijn geheugen gegrift staat. Er was eens een professor Die at betonnen pap. Dat deed hij niet uit honger, Maar voor de wetenschap. Zijn vrouw stond luid te huilen En riep bij iedre hap: “Ach, Hendrik, neem tenminste Een beetje bessensap”. Ja, het is een veeg teken van ouderdom, wanneer iemand teksten uit zijn jeugd begint te declameren. Maar ik moest onwillekeurig aan dit gedicht van Daan Zonderland denken, toen ik wat info over veenbessensap ging opzoeken. En vandaar, naarstige lezer, dat u verblijd wordt met deze korte bloemlezing uit mijn roemrijk verleden. Ahum. Maar nu terzake. Regelmatig veenbessensap drink

Onlangs heb ik op verzoek wat informatie opgezocht over Redoxon, een tablet met vitamine C. Als conclusie had ik gezegd dat, wanner je geen tekort hebt aan vitamine C, het nemen van extra dosissen geen zin heeft. Maar dat het wel mogelijk is dat bij bepaalde aandoeningen de vitaminebehoefte wat groter is. Ik heb uiteindelijk geadviseerd om supplementen van 200, maximaal 500 mg per dag te gaan nemen. 1000 mg en meer geven een aantal onaangename nevenwerkingen, en hebben, wat allerlei spammailtjes ook mogen beweren, geen zin. Er worden vaak magische eigenschappen toegemeten aan vitamines, omdat dat nu eenmaal een gemakkelijke marketingstruc is. Maar vitamines zijn gewoonweg een groep van stoffen die we zelf niet kunnen maken, en dus uit onze voeding moeten halen. Dat laatste blijkt nu echter de kritische factor te zijn voor vele moderne mensen. Door onze meer en meer ongezonde eetgewoonten, overgewaaid uit de USA, krijgen we te weinig micronutriënten (bepaalde vitamines en minerale

Een mens moet wat over hebben voor zijn gezondheid. Uit een onderzoek is gebleken dat het drinken van twee glazen bietensap per dag de bloeddruk kan helpen verlagen.  Misschien vergis ik me, misschien smaakt bietensap wel verrukkelijk, maar ik heb het toch nog niet zo vaak op de drankkaart van cafés of restaurants zien staan. Nu, eerder werd al aangetoond dat een dieet rijk aan fruit en groenten de bloeddruk verlaagt. En doorgaans gingen de anti-oxidanten met de eer lopen. Onterecht, is uit recente onderzoeken gebleken. Het zijn de nitraten die het grootste effect teweegbrengen. En bieten zitten dus tjokvol met deze stoffen. Net zoals bvb. sla en spinazie, of andere groene bladvormige groenten. Nitraten worden op de tong door bacteriën omgezet in nitrieten, en geraakt via het spijsverteringsstelsel in de bloedsomloop. Hier helpen ze de bloedvaten bij veranderingen in de bloedstroom, en zorgen er ook voor dat het bloed minder snel klonters vormt. Nu, verwacht geen wonderen. Als je