Doorgaan naar hoofdcontent

Hygiënische maatregelen bij Mexicaanse griep

Een maand verder en de mensheid is nog niet uitgeroeid door de Mexicaanse griep. Wie had dat ooit durven dromen? Ondertussen zijn er wel verschillende bedrijven die de huidige pandemie en de hieraan gekoppelde doemscenario's naar hun hand hebben kunnen zetten, en munt slaan uit de angst van de mensen. Een uitgebreid assortiment van handlotions en mondmaskers. Onmisbare producten die als enige uw werknemers kunnen beschermen tegen de Mexicaanse griep! En tegen een interessant prijsje.

Laat je niet vangen. Hier zet ik de mogelijke (arbeids)hygiënische maatregelen kort op een rijtje.

Zeep voldoet voor het ontsmetten van de handen, als er tenminste water en wegwerpdoekjes beschikbaar zijn. Een lotion op alcoholbasis heeft als voordeel dat je geen water of wegwerpdoekjes nodig hebt, en het ontsmet sneller (30 sec. tegenover 60 sec.) – dit laatste lijkt onbelangrijk, maar de meeste mensen wassen hun handen slechts gedurende een tiental seconden – ruimschoots onvoldoende dus bij gebruik met zeep. Alcogel geeft ook het gevoel bij de werknemers, dat het effectiever is. Het heeft dan weer het nadeel dat het de huid uitdroogt en dus bij mensen met gevoelige huid wat irritatie kan geven. Ook is het duurder.
Er zijn dus een aantal voor- en nadelen verbonden aan beide producten. Doorgaans is het gebruik van water en zeep nog de beste oplossing. Dit moet dan wel gekoppeld zijn aan een aantal bijkomende maatregelen:
  • de beschikbaarheid van water en wegwerpdoekjes (dus geen gewone handdoeken)
  • werkschema opstellen dat het regelmatig bijvullen van de voorraden verzekert
  • ook regelmatig de vuilbakken opruimen
  • oppervlakten (vloeren, wastafels) dagelijks ontsmetten (met javel bvb. – meer hierover in een volgende paragraaf)
  • instructies over handhygiëne – geen handen geven, niezen in elleboog, gebruik van papieren zakdoeken zijn bijkomende adviezen; voor baliepersoneel is het niet geven van een hand nog de belangrijkste maatregel!

Aantal keren wassen van de handen: bij aankomst op het werk, vóór en na elke toiletgang, en voor elke maaltijd.
Indien geen water of wegwerpdoekjes voorzien kunnen worden, of het afval niet regelmatig verwijderd kan worden, moet met overschakelen naar een handgel op alcoholbasis. Betreft welk product, dat maakt niet zoveel uit. Elke ongeparfumeerde handlotion met antibacteriële werking voldoet.

Voor het desinfecteren van oppervlaktes kan ik verwijzen naar de website van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, onder http://www.rivm.nl/cib/infectieziekten-A-Z/standaardmethoden/. Hier vindt men de standaardmethodes voor reiniging, desinfectie en sterilisatie in de openbare gezondheidszorg. Dit kan dienen als leidraad. Voor kleine oppervlakken is het gebruik van alcohol 70% toegestaan (gemakkelijk in gebruik en gemakkelijk verkrijgbaar). Voor grote oppervlakken wordt in deze standaardmethoden een chloorverbinding geadviseerd.
Dit komt neer op het volgende advies:

  • Kleine oppervlakken (maximaal een oppervlakte van een ½ m²) met alcohol 70%
  • Grote oppervlakken met chloorverbindingen (Na-hypochloriet, Na-dichloorisocyanuraat of tosylchlooramide).

Een mondmasker lijkt een zeer afdoende bescherming tegen besmetting met griep, maar is het eigenlijk niet. Langs de randen van het masker passeert lucht, en dus ook kleine in de lucht zwevende druppeltjes met het griepvirus. Bovendien raakt het masker na enkele uren verzadigd, waardoor de werking ervan nog verder vermindert. Een ganse dag dragen van zulke mondmaskers is ook nog eens bijzonder oncomfortabel. Gewone chirurgische maskertjes voldoen niet. P1 maskers houden wel de grove hoest- en speekseldruppeltjes voor het merendeel tegen, maar laten de kleine zwevende druppeltjes (waar ook griepvirussen in zitten) door. Als je dan toch gebruik gaat maken van maskers, wordt een P2-masker aangeraden. Welk soort P2-masker, maakt niet zoveel uit. De stofmaskers met ventiel zijn het meest comfortabel (ademarbeid). Deze mogen wel niet gebruikt worden door mensen die besmet zijn met het griepvirus, aangezien deze maskers ongehinderd laten uitademen (en zodoende het virus verspreiden). De maskers moeten om de vier uur vervangen worden. Op dit moment is het nog niet als noodzakelijk om zelf al een stock hiervan aan te leggen, behalve als hier een expliciete vraag naar is. Indien de huidige pandemie in zulke mate zou toenemen dat het wél aangewezen wordt om de maskers te dragen, zullen zulke maskers (en antivirale middelen) door het leger via de provincies naar de lokale zorgmeldpunten van de steden en gemeenten worden gebracht, en zullen van daar uit gratis beschikbaar zijn voor de bedrijven. In een brief van de Interministeriële Commissaris Influenza prof. Van Ranst staat vermeld dat deze maskers en geneesmiddelen al op paletten klaar staan.

De handen zijn hét doorgeefluik van griepvirus. Het is dus zeker nuttig van na te laten om handen te geven. Het virus verspreidt zich echter bijna even gemakkelijk (als niet gemakkelijker) via de lucht, in kleine zwevende speekseldruppeltjes die bij niezen, hoesten of zelfs gewoon bij “vochtig spreken” worden voortgebracht. Besmetting blijft dus zeker mogelijk, ondanks vermijden van direct contact met anderen. Bovenstaande maatregelen zullen in het beste geval enkel de verspreiding van de griep vertragen, ze kunnen het echter niet voorkomen.

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Chloorgas

In de Jordaanse havenstad Aqaba zijn zeker twaalf mensen omgekomen en 250 anderen gewond geraakt bij een ongeval met een container met chloorgas. Het giftige gas kwam vrij toen de container tijdens het transport viel. Het ongeval vond plaats op 27 juni 2022. Een container met 25 ton chloorgas moest per schip naar Djibouti in de Hoorn van Afrika gebracht worden. Maar toen een kraan de container op het schip probeerde te plaatsen, stortte de container naar beneden en meteen kwam een grote gele gifwolk vrij. Bij het ongeval kwamen minstens twaalf mensen om het leven. Nog eens 250 anderen raakten gewond. De gewonden werden overgebracht naar twee openbare ziekenhuizen, een privéziekenhuis en een veldhospitaal. Chloor is bij kamertemperatuur een geelgroen gas met een typische, irriterende geur. Door afkoeling of door drukverhoging wordt het een heldere, amberkleurige vloeistof. Het wordt als vloeistof in aangepaste containers getransporteerd. Het kent vele toepassingen o.a. als bleekmiddel i

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels