Ondertussen blog ik al zo’n acht jaar - zo'n tweetal artikels per maand. Op datum van schrijven staan er 238 artikels van mijn hand online, en heb ik 250 à 300 bezoekers per dag. Dat laatste wil ik nuanceren: een aantal zeer gespecialiseerde artikels, bijvoorbeeld over calciumhydroxide, krijgen wereldwijd veel Google-hits. Het is dus niet zo dat ik een schare trouwe volgelingen heb die dagelijks naar mijn blog surfen op zoek naar de nieuwste filosofische overdenkingen van hun favoriete bedrijfsarts.
Aan de andere kant... de wereld van de arbeidsgeneeskunde is relatief klein. Nogal wat collega’s zijn op de hoogte van mijn blog, en lezen op zijn minst af en toe een artikel. Paradoxaal genoeg publiceer ik hierdoor minder vaak. Ik ben me er namelijk meer van bewust dat wat ik schrijf, een nadelig effect kan hebben op mijn huidige, ongetwijfeld glorieuze reputatie. Vroeger kon ik nog vrijuit fulmineren over kafkaiaanse wetgeving die een goed welzijnsbeleid eerder tegenwerkt of betweterige werknemers die alternatieve geneeswijzen verkiezen boven evidence based medicine. De laatste jaren ben ik veel voorzichtiger geworden in mijn bewoordingen. Ik kan ook niet meer zoals destijds gewoon wat uit mijn nek lullen. Nu moet ik steeds controleren dat wat ik schrijf ook effectief correct is. Vermoeiend hoor! Was ik maar een homeopaat...
De artikels waarin ik labotests uitleg, genereren de meeste reacties. Wat betekent een verhoogde levertest? Daar zijn lezers nieuwsgierig naar (en ze krijgen liefst van al bevestiging dat het niét aan de consumptie van vijf pintjes per dag ligt, zoals hun vervelende huisarts beweert). Mijn artikels over nieuwe Koninklijke Besluiten over Welzijn op het Werk boeien dan weer het vaakst collega-preventieadviseurs. Nu, “boeien” is misschien niet de best gekozen term; het gaat hier uiteindelijk toch over wetgeving.
De spreekwoordelijke bron van onderwerpen over geneeskunde en preventie waaruit ik kan putten is quasi onbeperkt. De uitdaging is om hieruit een selectie te maken. De focus van werkgevers, en bijgevolg ook van preventiediensten, is steeds meer gericht op psychosociale problematiek zoals stress en burn-out, en op het bevorderen van gezonde leefgewoontes zoals bewegen, gezonde voeding en goede slaaphygiëne. Mijn blogartikels zullen in de komende maanden dan ook steeds meer hierover gaan. Bovendien zijn er recent een aantal KB’s verschenen die een grote impact gaan hebben op de werking van de externe preventiediensten. In een aantal artikels zal ik de interpretatie van deze nieuwe wetgeving toelichten. Artikels die op hun beurt dan weer de goede slaaphygiëne van mijn lezers zullen bevorderen...
Oorspronkelijk verschenen in De Artsenkrant nr. 2414 op vrijdag 17 juli 2015.