Doorgaan naar hoofdcontent

Stop met piekeren - twee adviezen

Perfectionisme is een gekende risicofactor voor angst en stress, leidend tot depressie en burn-out. Dat komt onder meer door het piekeren gepaard met onaangepast perfectionisme. Het aanhoudend negatief denken heeft een negatieve invloed op het gemoed en het zelfbeeld. 

Volgens een recent onderzoek, gepubliceerd in Behavioral and Cognitive Psychotherapy, blijkt dat ook de overtuigingen over dit piekeren zelf een negatieve invloed hebben.


1033 jongvolwassenen tussen 18 en 30 jaar vulden een vragenlijst in met de volhardingssubschaal van de Perfectionism, Persistence and Perseveration Questionnaire (PPPQ-22). De proefpersonen werd gevraagd uitspraken te beoordelen als: "Soms merk ik dat ik doorga, zelfs als het geen zin heeft om door te gaan." Ze voltooiden ook beoordelingen van metacognitieve overtuigingen. Deze omvatten positieve overtuigingen over piekeren, negatieve overtuigingen over de onbeheersbaarheid en schadelijkheid van piekeren, en overtuigingen over de noodzaak om je gedachten te beheersen. Alle proefpersonen werden bovendien beoordeeld op symptomen van angst en depressie.

Statistische analyse toonde aan dat de de overtuigingen over piekeren indirect de angstscores van de deelnemers beïnvloedden, door hun invloed op perfectionismegedrag. Zowel de proefpersonen die piekeren als een nuttige strategie beschouwen als diegenen die ze als oncontroleerbaar bestempelden, blijken meer kans te hebben op angst en depressie. Met andere woorden, deze overtuigingen over piekeren voorspellen perfectionisme, dat vervolgens angst voorspelt.

Welke adviezen kan ik hieruit distilleren?

1 Piekeren is geen zinvolle strategie - dus leid jezelf af

Ben je zelf een andere mening toegedaan? Vind je dat piekeren eigenlijk best nuttig kan zijn, en je kan helpen om tot een oplossing te komen voor een hardnekkig probleem? Dan is het hoog tijd dat je die mening herziet. 

Want niet alleen is piekeren slecht voor je welzijn, ook de overtuiging dat het nuttig is heeft een negatieve impact. Je geeft jezelf namelijk permissie om te piekeren, want hey, "het kan best nuttig zijn".

Onderzoek heeft voldoende uitgewezen dat het voortdurend en herhalend zorgen maken over een probleem, geen zin heeft. Je haalt hier geen nuttige inzichten uit, het heeft geen constructieve meerwaarde.

Dus wanneer je begint te piekeren, is het beter dat je jezelf dan actief afleidt. Doe iets, wat dan ook. Maar stop met piekeren.

2 Je hebt wel degelijk een impact op piekeren - plan een piekeruurtje in

Het is "gemakkelijk" om te denken dat je er niets aan kunt doen. Je bent nu eenmaal een piekeraar, and that's that. 

Maar door jezelf in een dergelijke slachtofferrol te plaatsen, saboteer je jezelf. Je kunt dit wel degelijk aanpakken, er zijn tal van technieken om te stoppen met piekeren, of op zijn minst de impact ervan te verminderen. 

Een heel eenvoudig trucje waar je al mee kunt beginnen, is om een "piekeruur" in te lassen. Schrijf op waar je over piekert, zodat je er niet over moet blijven nadenken. En plan dan een uur op de dag in, waarover je helemaal los kunt gaan en er de pleuris uit kunt piekeren. Maar na dat uur is het afgelopen, alleszins tot je volgende piekeruur. 

Klinkt misschien een beetje vergezocht, maar het werkt wel degelijk.


Zo. Ik hoop dat ik je hiermee wat heb kunnen helpen. En indien niet? Wel, ik ga daar alleszins niet over zitten piekeren.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels