(Arbeids)geneeskundige sprokkels

Het seizoen van de griepspuitjes is weer ingetreden. En hiermee ook opmerkingen van de werknemers.  "Dat helpt toch niet", "Ik heb die spuit gehad, en ben toch ziek geworden", "Pff, een griepje is toch niet zo erg", "Ik ben nooit ziek, ik heb dat niet nodig", "Die spuiten verzwakken je afweer", en ga zo maar door. Maar het zijn allemaal heel terechte vragen hoor. Die geneesmiddelenindustrie is werkelijk niet te vertrouwen. En de meeste dokters zijn ook betrokken in het complot, om argeloze burgers in te spuiten met een vloeistof die niet alleen niet helpt tegen griep, maar de zielenpoten nog eens verzwakt op de koop toe. Een ware gezondheidsmaffia is het! De farmaceuticabedrijven verdienen miljarden Euro's door het verkopen van deze ineffectieve vloeistoffen, en de dokters die het toedienen verdienen nog eens ettelijke miljoenen door het behandelen van de later ziekelijke gevaccineerden. Yeah right. Wat heeft men toch...

Een websurfer heeft me volgende vragen gesteld: “ Wat doet onderhuidse schimmelinfectie juist? Tast ze de spieren aan? Wat doet ze met de organen? Wat zou het eindresultaat zijn als je niets onderneemt? ” Ik zal beginnen met korte antwoorden op bovenstaande vragen. Wat doet onderhuidse schimmelinfectie juist? Schimmels zijn eenvoudige organismen die parasiteren op de huid. Schimmelziekten of mycoses treden vaak op als de weerstand vermindert, bijvoorbeeld bij suikerziekte of het nemen van medicatie die het immuunstelsel onderdrukt. Onderhuidse schimmelinfecties komen in West-Europa quasi niet voor, zij worden bijna enkel in de tropen teruggevonden. Tast ze de spieren aan? Wat doet ze met de organen? Doorgaans blijft de mycose beperkt tot de huid. Bij sommige tropische schimmelziekten kunnen de letsels zich echter wel uitbreiden tot in de mucosae, de spieren, de beenderen, de longen en soms geven ze aanleiding tot een systemische infectie. Wat zou het eindresultaat zijn als ...

De broer van mijn vrouw houdt van uitgaan. Regelmatig (maar al een stuk minder sinds hij getrouwd is - whipped!) schuimt hij met een aantal van zijn goede kameraden de cafés af, op zoek naar troostrijk vocht. En de eropvolgende dag, wanneer mijn vrouw en ik mijn schoonouders bezoeken, zie ik aan de zware wallen onder de ogen, dat hij daadwerkelijk tot in de vroege uurtjes ernaar heeft moeten zoeken. Hij begint ook een dagje ouder te worden, mijn schoonbroer, en de zoektocht begint een steeds grotere tol te eisen van zijn nu al aftakelend lichaam. Aan de vooravond van zijn overgang naar de grote "drie-nul" zag het er zelfs bijna naar uit dat hij zijn geliefde nachtelijke uitspattingen zou moeten opgeven. Maar nu heeft hij een ontdekking gedaan, die hem naar eigen zeggen een heropleving heeft bezorgd: zoethoutthee. Als een trouwe waakhond houdt dit middel bij hem de anders onvermijdelijke kater op afstand. Zijn doorgaans zo wispelturige darmen worden rustiger onder de invlo...

Ik kom nogal eens mensen tegen met rode ogen. "Kan dat kwaad?" vragen ze soms bezorgd.  Er zijn twee types van bloeddoorlopen ogen: de geïrriteerde sclerae en de subconjunctivale hemorragie. Het is voornamelijk het tweede fenomeen dat paniek zaait. O nee, ik krijg spontane bloedingen! Wat als datzelfde gebeurt in mijn hersenen? Wat als er op een dag een hele grote hersenbloeding optreedt en ik plots doodval? Wie zorgt dan voor mijn vrouw? Mijn kinderen? Mijn maîtresse? In realiteit is zulk een subconjunctivale hemorragie (zeg dat eens vijf keer snel achter elkaar) onschuldig. Het is een moeilijke naam voor een bloeduitstortinkje onder de buitenste laag van het oog. Een klein bloedvaatje springt, kan door hoesten gebeuren, een plotse inspanning, soms door in het oog te wrijven. Kan geen kwaad. Not to worry. De geïrriteerde sclerae dan. Irritatie van het wit van het oog. Komt ook vaak voor. En heeft een aantal potentiële oorzaken: Mechanische irritatie (wrijven in de o...