Doorgaan naar hoofdcontent

Rode ogen

Ik kom nogal eens mensen tegen met rode ogen. "Kan dat kwaad?" vragen ze soms bezorgd. Er zijn twee types van bloeddoorlopen ogen: de geïrriteerde sclerae en de subconjunctivale hemorragie. Het is voornamelijk het tweede fenomeen dat paniek zaait. O nee, ik krijg spontane bloedingen! Wat als datzelfde gebeurt in mijn hersenen? Wat als er op een dag een hele grote hersenbloeding optreedt en ik plots doodval? Wie zorgt dan voor mijn vrouw? Mijn kinderen? Mijn maîtresse?

In realiteit is zulk een subconjunctivale hemorragie (zeg dat eens vijf keer snel achter elkaar) onschuldig. Het is een moeilijke naam voor een bloeduitstortinkje onder de buitenste laag van het oog. Een klein bloedvaatje springt, kan door hoesten gebeuren, een plotse inspanning, soms door in het oog te wrijven. Kan geen kwaad. Not to worry.

De geïrriteerde sclerae dan. Irritatie van het wit van het oog. Komt ook vaak voor. En heeft een aantal potentiële oorzaken:
  • Mechanische irritatie (wrijven in de ogen, stof, een vuiltje in het oog),
  • Omgevingsfactoren (bvb. droge lucht - de airco is een populaire boosdoener, en ultraviolette straling),
  • Allergieën (de meesten met hooikoorts weten wel wat ik bedoel), en
  • Infecties natuurlijk.
Er zijn ook een aantal medische aandoeningen, zoals bvb. glaucoom, die tekenen op het oog. Maar die geven dan wel een typisch beeld, zoals bij glaucoom, een rode ring rond de cornea.

Wat is het belangrijkst bij mijn doelpubliek? De fotokeratitis die wordt veroorzaakt door blootstelling aan ultraviolette straling door te lassen zonder beschermingsmasker. Het fenomeen wordt ook wel lasogen genoemd. Een welomschreven door het beroep veroorzaakte aandoening. En volledig te vermijden als je de beschermingsmiddelen gebruikt!

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...