Doorgaan naar hoofdcontent

Ramadan en spuitjes

De Ramadan begint in ons land morgen, op 10 juli. Tijdens deze negende maand van de islamitische maankalender vasten moslims tussen fajr, de dageraad ruim vóór zonsopgang, en maghrib bij zonsondergang.

Dit houdt in dat veel moslims tijdens de dag niet eten, drinken, roken en zich onthouden van geslachtsgemeenschap. Zieken, zwangere vrouwen, soldaten in oorlogstijd, jonge kinderen, reizigers en alle anderen voor wie het vasten een bedreiging vormt voor de gezondheid zijn vrijgesteld van het vasten.


Elk jaar verschuift de maand een tweetal weken naar voren. De voorbije jaren is het niet eenvoudig geweest voor de arme moslims, met het verschuiven van de vastenmaand naar midzomerdag. En de volgende jaren zal het eerst erger worden vooraleer het terug betert.


Mensen die zwaar buitenwerk verrichten riskeren in deze periode zwaar gedehydrateerd te raken. Strikt gezien kunnen zij vrijgesteld worden van het vasten, gezien het een bedreiging vormt voor de gezondheid. Maar welke zelfrespecterende moslim gaat hier gebruik van willen maken? Enfin, misschien wel meer dan ik denk.

Elke vorm van opname van voedingsstoffen in het lichaam is een inbreuk op de Ramadan. Die dag vasten is voor niets geweest, en moet dus later ingehaald worden. Leuk is anders, wanneer al je familieleden en vrienden zich tijdens de suikerfeesten vol aan het proppen zijn, en jij nog een extra dag op je kin mag kloppen. Het vasten heeft hierdoor gevolgen voor het arbeidsgeneeskundig onderzoek, althans wanneer de arbeidsgeneesheer klaar staat met zijn spuitje en de vrome moslim nattigheid voelt. 


Omdat er bij de arbeidsgeneesheren en zelfs bij vele moslims zelf veel onduidelijkheid rond blijft heersen, even een opsomming van wat wel en niet mag qua injecties.

Bloedafnames zijn geen probleem. Nee, echt niet, geloof me vrij. Je verwart moslims met Jehova's getuigen. Getuigen van Jehova mogen geen bloed geven noch ontvangen. Moslims? No problem; bring on the blood! Mmh, dit laatste klinkt meer sinister dan de bedoeling is...

Vaccinaties zouden strikt gezien eigenlijk best wel mogen. Als de injectie geen nutritionele waarde heeft, is ze namelijk geoorloofd tijdens de Ramadan. Maar sommige imams argumenteren dat de vloeistof voedend is. Dus: vaccinaties? No way. Behalve dan na maghrib en vóór fajr, uiteraard...

Tuberculinehuidtesten, dit zijn intradermotesten die men geeft om te kijken of men reageert op tuberculose-eiwitten, doorbreken strikt gezien de huid niet. Ze geven dus geen nutritionele waarde aan het lichaam, en zijn bijgevolg wel degelijk toegelaten tijdens de Ramadan. Geloof je me niet? Het komt niet van mij, maar van Shaykh Ibn Jibreen. Fataawa Ramadan, vol. 2, p. 485, Fatwa No. 433. En ja, in tegenstelling tot wat een aantal collega's op het werk dachten, dit is wel degelijk een echte referentie, niet een grapje mijnentwege.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...