Doorgaan naar hoofdcontent

Stigma en psychische aandoeningen op de werkplek

Deze tekst is eerder verschenen in preventActua 03/2021

Een artikel in BMC Psychology toont aan dat stigma op de werkplek een negatieve invloed heeft op de loopbaan en het welzijn van mensen met psychische problemen en ziekten. Als groep hebben ze drie tot zeven keer meer kans op werkloosheid. Het artikel duidt vier elementen aan die een negatieve invloed hebben op de duurzame werkgelegenheid van deze werknemers.

1. Negatieve stereotypen

De belanghebbenden op de werkplek (HR, leidinggevenden, ...) hebben dikwijls een algemeen negatieve houding ten opzichte van mensen met psychische aandoeningen. Dergelijke vooroordelen zorgen ervoor dat werkgevers minder snel werknemers met een psychische aandoening in dienst nemen, en eerder geneigd zijn om ze te laten gaan.
 

2. Het disclosure-dilemma

Moet de werknemer een psychische aandoening melden aan de werkgever?
Enerzijds kan deze openbaarmaking leiden tot stigmatisering en discriminatie, en zelfs tot werkloosheid. Zo kan het zijn dat een tijdelijke arbeidsovereenkomst niet verlengd zal worden, of dat een sollicitant niet wordt aangeworven.
Anderzijds kan openbaarmaking ziekteverzuim en baanverlies net voorkomen. Het kan leiden tot werkaanpassingen en ondersteuning door managers en collega’s, wat bij geheimhouding wellicht niet zou gebeuren. De meeste werknemers met een psychische aandoening geven er de voorkeur aan om hier open over te zijn, omdat het erg stressvol kan zijn om hun ziekte op het werk geheim te houden.
 

3. Waarom proberen?

Negatieve sociale stereotypen kunnen een lager zelfbeeld en het gevoel van ontmoediging in de hand werken bij mensen met een psychische aandoening. Dat kan hun gedrag verstoren; het kan hen bijvoorbeeld tegenhouden om proactief een ​​nieuwe baan te zoeken of te behouden. Dit staat bekend als het why try-effect: waarom zou ik het ook maar proberen?
 

4. Drempel voor zorg

Het stigma op de werkplek kan een belemmering vormen voor het zoeken naar professionele hulp. Zo hebben tal van onderzoeken aangetoond dat soldaten, journalisten en politie-inspecteurs vaak geen medische hulp zoeken, omdat ze zich zorgen maken over de mogelijke negatieve reacties van collega’s en leidinggevenden. Het ontbreken van een professionele behandeling kan de bestaande gezondheidsproblemen echter verergeren en zo leiden tot langdurig ziekteverzuim en jobverlies.
 

Stigmavrije werkomgeving

Het stigma op de werkplek heeft niet alleen een negatieve invloed op werknemers met een psychische aandoening, maar ook op mensen met andere gezondheidsproblemen, zoals kanker, diabetes en hiv. Het verzekeren van een stigmavrije werkomgeving zou ervoor kunnen zorgen dat het volle potentieel van deze werknemers benut wordt en zou ten goede komen aan individuen, werkgevers en de samenleving als geheel.


Zie ook:

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski