Doorgaan naar hoofdcontent

Stigma en psychische aandoeningen op de werkplek

Deze tekst is eerder verschenen in preventActua 03/2021

Een artikel in BMC Psychology toont aan dat stigma op de werkplek een negatieve invloed heeft op de loopbaan en het welzijn van mensen met psychische problemen en ziekten. Als groep hebben ze drie tot zeven keer meer kans op werkloosheid. Het artikel duidt vier elementen aan die een negatieve invloed hebben op de duurzame werkgelegenheid van deze werknemers.

1. Negatieve stereotypen

De belanghebbenden op de werkplek (HR, leidinggevenden, ...) hebben dikwijls een algemeen negatieve houding ten opzichte van mensen met psychische aandoeningen. Dergelijke vooroordelen zorgen ervoor dat werkgevers minder snel werknemers met een psychische aandoening in dienst nemen, en eerder geneigd zijn om ze te laten gaan.
 

2. Het disclosure-dilemma

Moet de werknemer een psychische aandoening melden aan de werkgever?
Enerzijds kan deze openbaarmaking leiden tot stigmatisering en discriminatie, en zelfs tot werkloosheid. Zo kan het zijn dat een tijdelijke arbeidsovereenkomst niet verlengd zal worden, of dat een sollicitant niet wordt aangeworven.
Anderzijds kan openbaarmaking ziekteverzuim en baanverlies net voorkomen. Het kan leiden tot werkaanpassingen en ondersteuning door managers en collega’s, wat bij geheimhouding wellicht niet zou gebeuren. De meeste werknemers met een psychische aandoening geven er de voorkeur aan om hier open over te zijn, omdat het erg stressvol kan zijn om hun ziekte op het werk geheim te houden.
 

3. Waarom proberen?

Negatieve sociale stereotypen kunnen een lager zelfbeeld en het gevoel van ontmoediging in de hand werken bij mensen met een psychische aandoening. Dat kan hun gedrag verstoren; het kan hen bijvoorbeeld tegenhouden om proactief een ​​nieuwe baan te zoeken of te behouden. Dit staat bekend als het why try-effect: waarom zou ik het ook maar proberen?
 

4. Drempel voor zorg

Het stigma op de werkplek kan een belemmering vormen voor het zoeken naar professionele hulp. Zo hebben tal van onderzoeken aangetoond dat soldaten, journalisten en politie-inspecteurs vaak geen medische hulp zoeken, omdat ze zich zorgen maken over de mogelijke negatieve reacties van collega’s en leidinggevenden. Het ontbreken van een professionele behandeling kan de bestaande gezondheidsproblemen echter verergeren en zo leiden tot langdurig ziekteverzuim en jobverlies.
 

Stigmavrije werkomgeving

Het stigma op de werkplek heeft niet alleen een negatieve invloed op werknemers met een psychische aandoening, maar ook op mensen met andere gezondheidsproblemen, zoals kanker, diabetes en hiv. Het verzekeren van een stigmavrije werkomgeving zou ervoor kunnen zorgen dat het volle potentieel van deze werknemers benut wordt en zou ten goede komen aan individuen, werkgevers en de samenleving als geheel.


Zie ook:

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...