Doorgaan naar hoofdcontent

Leerlingen en hepatitis

Ja ik weet het, 't is weer lang geleden; wat kan ik zeggen, druk druk. Dat is geen excuus, ik zou op zich wel even tijd kunnen maken voor een nieuw blogartikel, maar tja, momenteel andere prioriteiten...

Maar nu lees ik net over de hepatitis A epidemie in het Sint-Jan Berchmansinstituut in Zonhoven. Ja, hepatitis A is behoorlijk besmettelijk. Ik heb het er al eens over gehad, in het artikel Hepatitis A. Nu gaan ze en masse de hele school, leerlingen en leraars, inenten.

Het ergste is, die hele ellende had vermeden kunnen worden.

De jeugd wordt namelijk door het CLB ingeënt tegen hepatitis. Maar enkel tegen hepatitis B. Dit is een ander virus, dat ook een leverontsteking veroorzaakt (hepar= lever, -itis = ontsteking), maar een ernstiger vorm. Het wordt ook niet via de voeding verspreid zoals hepatitis A, maar via bloed en seksuele betrekkingen.

Dus al die leerlingen krijgen inentingen tegen hepatitis B, maar niet tegen A. En dit terwijl er al jaren een combinatievaccin op de markt is, Twinrix, dat zowel tegen hepatitis A als B beschermt. En dat niet duurder is, integendeel. Twee voor de prijs van één. So, what gives? Waarom worden de leerlingen niet tegen beide virussen ingeënt? Nu moet de hele reutemeteut nog eens herhaald worden, met twee extra hepatitis A vaccins, kostprijs ca. 100 Euro per persoon.

Nu ik het toch over nodeloze kosten heb: na een vaccinatiereeks Twinrix heb je gegarandeerd levenslange bescherming tegen hepatitis A. Maar bij een kleine groep mensen voldoet het niet om voldoende immuniteit te leveren voor hepatitis B. Dus moet er na de vaccinatiereeks nog een bloedafname uitgevoerd worden. Liefst een tweetal maanden na het laatste vaccin. Niet eerder, want het lichaam heeft de tijd nodig om voldoende antistoffen te produceren, die dan kunnen teruggevonden worden in het bloed. En liefst ook niet later, want het kan gebeuren dat na enkele jaren de antistoffen tegen hepatitis B niet meer worden teruggevonden in het bloed, terwijl men nochtans wél levenslange immuniteit heeft.

Het CLB plaatst de vaccins, maar doet geen bloedafname. Gevolg: enkele jaren later zie ik die leerlingen op onderzoek, omdat ze een stage Verzorgende moeten afleggen. Zijn ze beschermd tegen hepatitis B? Wel, ze herinneren zich vaag dat ze ooit wel eens wat prikjes hebben gehad, het zal wel hepatitis B zijn. Is er al een bloedafname uitgevoerd? Nee. Dus moet ik een bloedafname uitvoeren, getuige bvb. mijn blogartikel "Ik haat bloedafnames". Maar het resultaat is soms negatief, omdat het te lang geduurd heeft voordat deze bloedafname is uitgevoerd. Dus krijgen ze wéér een vaccin (of soms zelfs een heel nieuwe vaccinatiereeks, kostprijs 150 Euro per persoon, ka-ching!) en wéér een bloedafname, om te kijken of net nù gepakt heeft. Allemaal nodeloze kosten!

Waarom kan het CLB toch niet gewoon drie Twinrixen geven, en achteraf een bloedafname uitvoeren? Dan moet ík het alleszins al niet meer doen...

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...