Doorgaan naar hoofdcontent

Een zoet medicijn

Cleopatra gebruikte het al voor haar huid. De oude Grieken noemden het "het voedsel van de goden". Recent heeft de universiteit van Waikato het "herontdekt" als effectieve therapie voor geïnfecteerde wonden waartegen antibiotica machteloos staan. De universiteit van Lund in Zweden identificeerde het als effectieve preventie en behandeling van maagklachten. Het bevat veel polyfenolen, een antioxidant gekoppeld aan een verminderd risico op kanker, een verlaging van cholesterol in het bloed en de bestrijding van hart- en vaatziekten.

Over welk wondermiddel heb ik het?

Honing!

Niet het spul dat je meestal in de winkelrekken tegenkomt. Dat is vaak suikersiroop met een smaakje. Honing die er volledig zuiver uitziet, heeft vaak een heel proces ondergaan van ultrafiltratie en pasteurisatie. Dit betekent dat het door een heel fijne zeef wordt geperst, en wordt verhit. Het eindproduct ziet er dan wel veel mooier uit, en blijft veel langer vloeibaar, maar geneeskrachtig is het allerminst.
Mmm... sugary sweetness...
Honing die niet afkomstig is uit de EU, wordt vaak zelfs behandeld met chlooramfenicol. Dit is een antibioticum dat in België niet meer beschikbaar is voor inname (wel nog als huidcrème en oogdruppels), omdat het schade kan toebrengen aan het beenmerg en de nieren van ongeboren baby's! Om die reden is bvb. de import van Chinese honing in de EU verboden in 2002. Melamine in hun melk, chlooramfenicol in hun honing. Wat bezielt die gasten eigenlijk zeg? Als ze aan geboortebeperking willen doen, okee, maar makkers, er moet een andere manier zijn!

Wat heb je dus nodig? Het zuivere, ongefilterde, rauwe spul. Winnie The Pooh zweert er bij - en ziet er daarom na bijna 90 jaar nog even jeugdig uit.


Of misschien omdat het een fictief figuur is.
Hoe herken je het echte spul?

Dat is nog niet zo eenvoudig. De fabrikanten moeten nergens opzetten of het onbewerkte, "rauwe" honing betreft, dan wel de kapotgekookte brol. Zelfs het woord "biologisch" op een etiket garandeert niet dat een onbewerkte honing betreft.

Tenzij het expliciet op de pot staat dat het een onbewerkte, niet-gepasteuriseerde honing betreft, moet je op zoek gaan naar een bewolkte honing met een wit residu van stuifmeel op de bovenkant. Kijk ook of het geen mengsel is van EU- en niet-EU-honing. Ik weet niet of daar sporen van chlooramfenicol in zitten; misschien niet, maar zelf zou ik geen risico willen nemen.

Onbewerkte honing kan na verloop van tijd gaan kristalliseren, maar dit is niet een teken van bederf - honing is een natuurlijk bewaarmiddel.

Onbewerkte honing kan variëren in kleur, afhankelijk van de bloemen die de bijen hebben bezocht. Hoe donkerder de kleur, hoe hoger het niveau van antioxidanten.

Waardoor werkt het?

Onbewerkte honing is bijzonder hoog in polyfenolen, een antioxidant gekoppeld aan een verminderd risico op kanker, een verlaging van cholesterol in het bloed en de bestrijding van hart- en vaatziekten. De donkerste variëteiten van honing zijn honing van heideplanten en hagen, met een polyfenol gehalte van 201mg per gram. Honing van raapzaad daarentegen, bevat slechts 71 mg per gram.

De witte ring van stuifmeel op de bovenkant bevat B-vitaminen, vitamine C, D en E en mineralen en 31 andere anti-oxidanten.

Ongefilterde honing bevat ook propolis, bijgenaamd bijen penicilline. Bijen mengen de hars die druipt van de bomen met hun speeksel (ik weet het, behoorlijk disgusting als je er teveel over nadenkt) en gaan hiermee hun korven "behangen". Het resultaat heeft een ​​antibacteriële, antivirale en antischimmel werking.

Cocooning in de moderne bijenwoning...

Bijen voegen ook het enzym glucose-oxidase toe aan honing. Wanneer dit in contact komt met vocht, wordt een lage dosis van het antiseptische waterstofperoxide geproduceerd. Dit doodt bacteriën, maar laat beschadigd huidweefsel met rust.

Welke effecten heeft het?

Antibacterieel

De Universiteit van Waikato in Nieuw-Zeeland vond dus dat wanneer ze onbewerkte honing toepasten op met MRSA besmette, dus antibiotica-resistente wonden, deze steriel werden. En dit gebeurde zo snel en efficiënt dat de patiënten het ziekenhuis weken eerder konden verlaten. Er was ook minder littekenvorming, omdat bij het verwijderen van het "honing"verband het weefsel eronder niet beschadigd werd. Dit in tegenstelling tot een droog verband, dat ingekoekt raakt in de wondkorst.
Gruwde jij ook bij het lezen van die laatste zin? Ik beeldde me al het verwijderen van zulk een verband in.

Oh, the humanity!

De Manuka honing - een variëteit geproduceerd met behulp van nectar en stuifmeel van de Manuka struik in Nieuw-Zeeland - krijgt nu alle publiciteit voor zijn antibacteriële werking. Maar een goede kwaliteit onbewerkte lokale honing is even effectief.

Dus, de volgende keer dat je een kleine schaaf- of brandwonde hebt, smeer je een verband in met onbewerkte honing en dek je de wonde af. Je vervangt het verband elke 24 uur. Binnen een week moet de wonde genezen zijn. Indien niet, consulteer een arts! En probeer mij niet aan te klagen; ik zal verklaren dat Russische hackers dit advies op mijn blog hebben geplaatst.


Prebiotica en probiotica

Onbewerkte honing bevordert de spijsvertering: het is een prebioticum (het stimuleert de groei van gezonde bacteriën in de darm) en bevat probiotica (dit zijn "goede" bacteriën die bijdragen aan een gezonde spijsvertering). De universiteit van Lund in Zweden vond dat onbewerkte honing bifidobacteriën en lactobacillen bevat. (Dat is goed). Zij voorkomen maagklachten. Het dagelijks eten van onbewerkte honing is ook effectief gebleken bij de behandeling en het voorkomen van maagzweren. Het strijdt namelijk tegen de Helicobacter pylori bacterie (die maagzweren veroorzaken).


Gezonde doping

De glycemische index (snelheid waarmee suikers in het bloed komen) van suiker bedraagt 61, terwijl die van onbewerkte honing 35 is. Dat is behoorlijk laag. (Eh, en dat is dus goed).

Uit een studie aan de universiteit van Memphis bleek dat fietsers die een oplossing dronken van honing en glucose, in plaats van de populaire suiker-geladen energiedranken, een race van 38 mijl (dat is ongeveer 60 km) gemiddeld drie minuten sneller afleggen.

Dus, de volgende keer dat je gaat fietsen en je geen doping ter beschikking hebt: meng twee theelepels onbewerkte honing met twee theelepels suiker in een fles warm water en laat het afkoelen. Net zo goed als Epo.

Ze hebben nooit op honing gecontroleerd...


Goed voor de huid

Onbewerkte honing heeft anti-inflammatoire eigenschappen en kan chronische huidaandoeningen helpen verzachten. Cleopatra baadde zich al in ezelinnenmelk met honing. Honing is natuurlijk verzachtend en vochtinbrengend. Als je last hebt van psoriasis of eczeem, probeer dan eens een halve pot honing op te lossen in een warm bad. Eh, ik zou de volgende dagen dan wel niet in de tuin gaan werken...

Waarom komen ze toch steeds naar mij?

Honing vermengd met olijfolie, kun je ook aanbrengen op de hoofdhuid. Het zou wonderen doen bij mensen die lijden aan een seborroïsche dermatitis (dit is een schilferige aandoening van de hoofdhuid).

Conclusie

Voor de consumenten: koop onbewerkte honing!

En voor de producenten: gelieve 1% van de extra inkomsten volgend uit het verschijnen van dit blogartikel over te schrijven op mijn rekening. Dank u wel.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...