Doorgaan naar hoofdcontent

Het mysterie van het stijgend aantal asbestslachtoffers

“Aantal asbestslachtoffers stijgt en we weten niet waarom”. Dat lees ik onlangs in verschillende nieuwsbronnen (bvb. deze). Het gebruik van asbest is in België sinds 1998 verboden, maar het aantal erkende slachtoffers van longvlieskanker is nu aan het stijgen.

"Longvlieskanker duikt meestal pas twintig, dertig tot zelfs veertig jaar na blootstelling met asbest op. We begrijpen dus zelf niet goed waar die stijging vandaan komt. Het is mogelijk dat we nu in een piekperiode terecht zijn gekomen. Of deze trend zich zal verderzetten, weten we niet", aldus Alexander Van de Sande, woordvoerder van het Fonds voor de Beroepsziekten.

Dit vind ik een merkwaardige uitspraak. Als er een instantie is die dit zou moeten weten, is het toch het FBZ.

Een mesothelioom, een longvlieskanker die enkel door blootstelling aan asbest wordt veroorzaakt, heeft een zeer lange latentietijd. Twintig jaar is kort, meestal treedt ze pas op dertig à veertig jaar na blootstelling.

Ik heb eens opgezocht wat het verbruik van asbest in België was in de vorige eeuw. Het US Department of Geological Survey geeft in haar rapport “Worldwide Asbestos Supply and Consumption Trends from 1900 through 2003” de cijfers voor België en Luxemburg samen; close enough.



In bovenstaande grafiek kun je zien dat het gebruik van asbest in onze regio (waarden in metrieke ton) in opgang kwam in de jaren 60, met een piek midden jaren ’70 en een stelselmatige afname vanaf midden jaren ’80.

Met deze gegevens zou je een mooie epidemiologische analyse kunnen maken. Je moet rekening houden met het cumulatieve risico op het ontwikkelen van kanker door asbest – dit is gecorreleerd aan de blootstellingshoeveelheid en -duur (zie de gegevens uit het rapport) – en de latentietijd van het ontwikkelen van een mesothelioom (30-40 jaar). Voor het gemak laat ik andere vormen van longkanker door asbest en asbestosen hier buiten beschouwing.

Ik laat zulk een grondige analyse over aan gespecialiseerde epidemiologen. Maar om even snel door te nemen: met een blootstelling aan asbest die echt start midden jaren ’70 en pas midden jaren ’80 afneemt, en een latentietijd van optreden van mesotheliomen van 30-40 jaar, verwacht je een piek van deze aandoening in de periode 2010-2020.

Het mysterie van het stijgend aantal asbestslachtoffers is dus bij deze opgelost. Het aantal slachtoffers stijgt zoals voorspeld kon worden, en het aantal slachtoffers zal bovendien de volgende jaren nog verder toenemen. Elementary, my dear Watson.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...