Doorgaan naar hoofdcontent

Schurft - besmetting, preventie en behandeling

Twee personen met schurft in een rusthuis in Tielt, lees ik. Schurft is opnieuw in opmars. Dit doet mijn vingers jeuken om een nieuw blogartikel te maken, want nog niet zo lang geleden heb ik zelf een advies opgesteld naar aanleiding van schurft bij een werknemer.

Ok, de jeuk is vaak ter hoogte van het kruis, maar deze foto is properder...

Schurft of scabiës is een erg besmettelijke huidziekte. Ze is niet gevaarlijk maar wel erg vervelend. Ze is makkelijk te genezen. Schurft duidt niet op een gebrek aan hygiëne: iedereen kan schurft krijgen.

De schurftmijt, een heel klein spinachtig diertje, graaft gangetjes in de huid en legt daarin eitjes. Door de uitwerpselen van de mijt ontsteekt de huid en ontstaat jeuk.

Een ernstige vorm van schurft is de zogenaamde scabiës norvegica. Deze treedt op bij mensen met verminderde afweer: Aidspatiënten, zeer oude mensen, en door medicijnen die de afweer onderdrukken. Zij hebben soms duizenden mijten op en in de huid en zijn dus zeer besmettelijk.

Besmetting

De laatste tijd duikt schurft opnieuw op. Vooral op plekken waar mensen dicht op elkaar verblijven zoals verzorgingsinstellingen voor gehandicapten en bejaarden, opvanghuizen voor daklozen en vluchtelingen, scholen, kinderverblijven en zelfs ziekenhuizen.

Besmetting gebeurt via langdurig of regelmatig huid-op-huid-contact. Alleen de hand schudden is onvoldoende om de mijt op te lopen. Kinderen in een gezin zijn vaak allemaal besmet. Ook samen slapen met iemand, met of zonder seks, kan volstaan om besmet te worden.

Besmetting kan ook plaatsvinden door te slapen in bedden met ongewassen, besmet beddengoed, of door het dragen van besmette kleding.

In geval van scabiës norvegica is besmetting ook mogelijk via vluchtige contacten, zoals het verversen van het bed.

Klachten

De belangrijkste klacht is hevige jeuk, vooral ’s avonds en ’s nachts. Meestal tussen de vingers en de tenen, op de onderbuik en rond de geslachtsdelen, en op de binnenkant van de dijen.

Er kunnen ook rode bultjes en kleine blaasjes optreden. Door krabben kunnen deze ontsteken met bacteriële infecties.

Soms treedt een uitgebreide huiduitslag op die lijkt op eczeem.

Preventie

Hier moet je op tijd mee beginnen, want er kan een periode van enkele weken liggen tussen de besmetting en het ontwikkelen van de eerste klachten.

Slaap niet in eerder gebruikt bedlinnen. Gebruik op reis eventueel je eigen lakens of een lakenzak.

Draag geen ongewassen kleding van anderen.

Deel geen washandjes, handdoeken enz. met anderen.

Vermijd langdurig, intensief huidcontact met iemand die schurft heeft. Draag bij verzorging beschermende kleding zoals een wegwerpschort met lange mouwen en handschoenen.

Behandeling

Schurft is eenvoudig te behandelen. Zalvor, een crème met 5% permethrin geniet de voorkeur. Ook benzylbenzoaat aan 25% kan gebruikt worden maar is minder doeltreffend en meer irriterend.

Om herbesmetting te voorkomen, moeten ook alle huisgenoten worden behandeld. In scholen en instellingen kan dit inhouden dat grote groepen mensen de crème moeten krijgen. Voor besmette werknemers kan de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer dit voorschrijven.


Smeer het hele lichaam van de kaakrand tot en met de voeten zorgvuldig in. Omdat je jezelf niet helemaal kunt inwrijven, is hierbij hulp nodig. Telkens je de handen hebt gewassen, moet je opnieuw zalf aanbrengen. Het product moet acht tot twaalf uur inwerken. Normaal volstaat één behandeling.

Besteed extra aandacht aan de nagels. Door krabben kunnen mijten of eieren onder de nagels komen. Breng de crème met een zacht borsteltje onder de rand van de nagel aan.

Was de kleding, het beddengoed en ev. knuffeldieren. Hang kleding die niet gewassen kan worden minstens drie dagen in de buitenlucht, of zet ze een tiental minuten in de droogkast bij een temperatuur boven 50°C.

De behandeling doodt de schurftmijten en haar eieren. De jeuk verdwijnt geleidelijk. Pas wanneer alle dode mijten en eieren door de voortdurende vernieuwing van de huid zijn afgestoten, is de jeuk geheel verdwenen. Dit kan enkele weken duren. Omwille hiervan wordt soms tijdelijk ook een crème met corticosteroïd gegeven; dit onderdrukt de jeuk.

Indien na deze periode de jeuk blijft of als er nieuwe gangetjes ontstaan, is een herhaling van de behandeling aangewezen.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...