Doorgaan naar hoofdcontent

Prikongeval - Controle van de bron

Onlangs heb ik in een onderneming de procedure rond prikongevallen onder de loep genomen. Er was op zich niets mis mee, maar er ontbrak toch een heel belangrijk aspect: de controle van de serostatus van de bron. Ik vond het zo merkwaardig dat dit in de procedure ontbrak, dat ik gegoogeld heb naar voorbeelden, en ook hier ontbrak dit onderdeel nogal eens. Dus schrijf ik er hier eens even over.



Heb je bloedcontact gehad, dan geven de procedures wel steevast aan dat je het slachtoffer moet controleren op hepatitis B, hepatitis C en HIV. De precieze schema's variëren nogal eens, en ik ga er hier niet in detail op ingaan. Maar sowieso duurt het bij een effectieve besmetting nog weken voordat het lichaam voldoende antistoffen heeft aangemaakt die detecteerbaar zijn bij een bloedtest. 

Veel zinvoller is het om (waar mogelijk) de bron op deze infectieziekten te controleren. Meestal weet je wel wie dat is (de meeste prikongevallen gebeuren bij het recappen van de naald die je zonet op iemand hebt gebotvierd), en als die geen hepatitis B, C of HIV heeft, gaat die je niet met een van deze infectieziekten kunnen besmetten.
Voor zulk een controle bij de bron ga je uiteraard wel de goedkeuring nodig hebben van die persoon (wat, jij bent zo stom om een naald te recappen maar ik moet mijn bloed laten aftappen?), dus best voorzie je in de procedure een standaarddocument dat je die persoon kunt laten tekenen. 

Maar het is zelfs niet eens altijd nodig om zelfs bij de bron een bloedafname uit te voeren. Dat heb ik in een andere onderneming recent nog uitgelegd. Er was daar namelijk wat ongerustheid opgetreden, omdat de arbeidsarts (ik dus) na een prikongeval buiten wondontsmetting geen verdere acties heb geadviseerd. Maar ik heb me tot ieders tevredenheid kunnen verantwoorden.

Ik heb bij deze casus telefonisch overlegd met het slachtoffer (de overenthousiaste prikker dus). Hij had net een vaccin geplaatst in de schoudergordelspier van de potentiële bron van bovenstaande levensgevaarlijke infectieziekten - zal ik hem patient zero noemen.

Het slachtoffer had zich hierna per ongeluk in de duim geprikt. Dit had vermeden kunnen worden, moest hij het spuitje rechtstreeks in de container hebben gedeponeerd in plaats van het dopje er terug op te willen plaatsen. Waarom blijft men dit toch doen? Het is nergens voor nodig. maar dat terzijde.

Sowieso is het besmettingsrisico bij een vaccinatie kleiner dan bij een bloedafname, omdat je niet in een bloedvat prikt maar in een spier, en er dus minder lichaamsvocht is waarin de vector kan meereizen naar een nieuwe gastheer.
Een controle op hepatitis B was ook niet nodig, want het slachtoffer was al beschermd hiertegen, eerder al geobjectiveerd via een titerbepaling. Eenmaal dat de titer positief is, blijft men levenslang immuun.

Resteren nog hepatitis C en HIV (het AIDS-virus). Ik wilde dit bevragen bij patient zero, maar dat bleek niet evident te zijn. Uiteindelijk heeft diens mama ons kunnen verzekeren dat haar zevenjarig zoontje, hier geboren en getogen, geen van beide aandoeningen had. Nooit ziek, nooit een bloedtransfusie gehad, en had bij haar weten ook geen onveilige seksuele activiteiten. Okee, ik zal eerlijk zijn, dat laatste heb ik niet expliciet nagevraagd.

Op basis van de gesprekken heb ik alleszins beslist dat in dit geval een bloedafname niet nodig was, noch bij het slachtoffer, noch bij de bron.

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski