Doorgaan naar hoofdcontent

Vermijdbare drama's

Herinnert u zich nog dat verschrikkelijk ongeval in Kortenberg, van een tijdje geleden? Een vrachtwagen reed een bankkantoor binnen, en hierbij kwam een meisje van twee jaar om. Omdat ik zelf vader ben van twee jonge meisjes, greep dit nieuwsbericht me bij de keel.


Nadien blijkt de trucker een epilepsiepatiënt te zijn. Onmiddellijk wordt zijn rijgeschiktheid voor een periode van drie maanden ingetrokken. Hoe is het mogelijk dat hij medisch geschikt verklaard werd, vraagt men zich af.
De dokter van de vrachtwagenchauffeur bevestigt hierop dat de man al 25 jaar gekend is met epilepsie, maar dat zijn laatste aanval dateert van 10 jaar geleden. Ik stel me de vraag of het delen van zulke informatie geen schending is van het beroepsgeheim, maar daar ga ik hier niet op focussen.
Dit verhaal doet me denken aan gelijkaardige dossiers. Komt een werknemer op werkhervattingsonderzoek. Ziek omwille van epilepsie, of suikerziekte, of een hartinfarct. En nogal eens blijkt dat deze werknemer gewoon verder met de auto heeft mogen rijden van zijn behandelende huisarts en/of specialist. Vooral bij suikerziekte en hartinfarcten, minder bij epilepsie. En des te meer bij 'banalere' aandoeningen zoals slaapapneu of een medicamenteus behandelde depressie.
Ik begrijp dat ergens, hoor. Je focus ligt als behandelende arts op de patiënt, en zijn of haar herstel. Je staat er niet bij stil dat die patiënt ook met een auto rijdt en dat er na een ernstige aandoening tijdelijk beperkingen gelden. Niet alleen voor beroepsmatige chauffeurs (groep 2), maar voor iedereen met een rijbewijs (groep 1). Of misschien denk je: ach, die arme ziel heeft nu al zoveel op zijn boterham, ga ik nog even zijn rijbewijs afpakken ook? Hoe geraakt zij dan tot aan het ziekenhuis voor zijn onderzoeken? Wat met de dagdagelijkse boodschappen?
Af en toe verklaar ik een werknemer ongeschikt voor een veiligheidsfunctie (zoals rijden met een heftruck) of voor rijden op de openbare weg. Hartinfarct doorgemaakt? Dan heb ik een verklaring nodig van een cardioloog dat hij of zij weer beroepsmatig mag rijden, en sowieso pas na minstens drie maanden.
Epilepsie? Enkel als het eenmalig was, of gestopt is na de leeftijd van 15 jaar, en dan nog onder strikte voorwaarden, en met een verslag van een neuroloog. Suikerziekte? Enkel mits strikte therapietrouw, een stabiele aandoening onder geregeld toezicht, en een verslag van een endocrinoloog. Slaapapneu? Als je minstens een maand gestart bent met een succesvolle behandeling, bevestigd door een neuroloog.
Zo gaat het door, voor tal van andere aandoeningen. En dan heb ik het nog niet eens over het gebruik van geneesmiddelen. Zelfs bij middeltjes tegen de hooikoorts moet je stilstaan bij de effecten op de rijvaardigheid.
De reacties van de werknemers vallen heus mee. Ja, men vindt het soms vervelend, men vreest voor de jobzekerheid, men stelt zich vragen rond de praktische aspecten. Maar met slaande deuren is nog niemand vertrokken. Zelfs niet in die enkele gevallen waarbij ik het nieuws moest brengen dat ze waarschijnlijk nooit meer met een vrachtwagen of bus zullen mogen rijden, en ze zich via de VDAB kunnen heroriënteren naar een nieuwe job.
Want die mensen beseffen het uiteindelijk ook: het is niet enkel het welzijn van de patiënt zelf waar je als arts rekening mee dient te houden. Je moet ook denken aan de passagiers, aan andere gebruikers van de openbare weg, en last but not least, aan kinderen van twee jaar die nietsvermoedend met hun papa in de rij aan het loket van een bankkantoor staan te wachten.
Dit artikel is op 22 mei 2018 als column verschenen in de Artsenkrant.

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal