Doorgaan naar hoofdcontent

COVID-19 - Hoe effectief is quarantaine?

Recent is er een nieuw Cochrane Review verschenen van het beschikbare bewijsmateriaal uit studies die aantonen hoe de quarantaine de verspreiding van COVID-19 beïnvloedt. Ondanks het beperkte bewijs vonden alle studies quarantaine belangrijk om het aantal besmette personen en het aantal sterfgevallen te verminderen.

Momenteel zijn er geen effectieve geneesmiddelen of vaccins beschikbaar om COVID-19 te behandelen of te voorkomen. Daarom zijn in een aantal landen beperkende volksgezondheidsmaatregelen zoals isolatie, fysieke afstand en quarantaine gebruikt om de overdracht van het SARS-CoV-2-virus te beperken. Isolatie verwijst naar het scheiden van mensen met symptomen van anderen, terwijl quarantaine de beperking is van mensen die geen symptomen hebben, maar die contact hebben gehad met mensen met een bevestigde of vermoede infectie. Quarantaine kan op vrijwillige basis worden toegepast of kan wettelijk worden afgedwongen door de autoriteiten, en kan worden toegepast op individueel, groeps- of gemeenschapsniveau.

Cochrane is een betrouwbaar internationaal netwerk van gezondheidsprofessionals dat de enorme hoeveelheid medische onderzoeksresultaten objectief evalueert en samenvat voor het nemen van gefundeerde beslissingen. De onderzoekers maakten gebruik van verkorte systematische reviewmethoden om de volgende vragen zo snel mogelijk op te lossen:

  • Is quarantaine van asymptomatische personen die in contact zijn geweest met een bevestigd of verdacht geval van COVID-19 effectief om de COVID-19-uitbraak te bestrijden?
  • Zijn er verschillen in de effectiviteit van quarantaine in verschillende settings?
  • Hoe effectief is quarantaine in combinatie met andere interventies zoals het isoleren van zieken, het sluiten van scholen of voorzien van antivirale middelen, bij het verminderen van de overdracht, de incidentie van ziekten en de dood?
  • Is quarantaine van personen die afkomstig zijn uit een land met een verklaarde COVID-19-uitbraak effectief in het beheersen van de COVID-19-uitbraak?

Hierbij hebben ze zich gebaseerd op 51 relevante studies. Tweeëndertig studies waren gericht op COVID-19, veertien op SARS, drie op SARS plus andere virussen, en twee op MERS.

De auteurs van deze Cochrane Review zijn om verschillende redenen onzeker over het gevonden bewijs. De waarnemingsstudies op COVID-19 bevatten geen vergelijkingsgroep zonder quarantaine. De 32 COVID-19 studies baseerden hun modellen op beperkte gegevens en maakten verschillende aannames over het virus (bijvoorbeeld hoe snel het zich zou verspreiden). De 19 andere studies onderzochten SARS en MERS, zodat ze slechts indirect bewijs leveren. 

Desalniettemin suggereert het bewijs dat de implementatie van quarantaine in een vroeg stadium van een pandemie en het combineren van quarantaine met andere maatregelen op het gebied van de volksgezondheid, zoals fysieke afstand, kan helpen de verspreiding van COVID-19 te vertragen. Hoe eerder toegepast, hoe effectiever en minder duur. Het is echter moeilijk te bepalen welke combinatie van maatregelen het beste is om het aantal gevallen en sterfgevallen te verminderen.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels