Doorgaan naar hoofdcontent

Een leerling is mogelijk besmet met het coronavirus. Wat gebeurt er nu?

 De maatregelen hangen af van de leeftijd van het kind. Een kort overzicht.

Onder de 6 jaar worden de kinderen doorgaans niet getest. Ze worden beschouwd als een bevestigd geval. Het zieke kind blijft thuis tot er geen koorts meer is en de klachten beter zijn. Men beschouwt het besmettingsrisico wel als laag, dus voor de rest van de klas én voor de huisgenoten zijn geen bijkomende tests of quarantaine nodig.

Uitzondering hierop is wanneer het kind zo ziek is dat een ziekenhuisopname nodig is, of als er een huisgenoot is met een hoog risico op complicaties bij besmetting. Is deze test positief, dan moeten de huisgenoten in quarantaine. De klasgenootjes niet, maar de ouders worden wel op de hoogte gebracht.

Wordt er vervolgens binnen de twee weken een tweede klasgenootje ziek, dan wordt dat kind wel getest, en als die test positief is, dan moet de ganse klas alsnog in quarantaine.


 

Kinderen van 6 tot 12 jaar (dus kinderen in het lager onderwijs) worden getest. Maar bij een positieve test beschouwt men het risico op besmetting bij de klasgenootjes als laag. Dus die moeten niet getest worden, en zolang ze geen symptomen ontwikkelen, moeten ze ook niet in quarantaine. Idem wanneer de leerkracht positief test, trouwens. De huisgenoten van het zieke kind moeten wel in quarantaine en worden getest.


 

Voor kinderen van 12 tot 18 jaar (dus kinderen in het secundair onderwijs) wordt voor de evaluatie van het besmettingsrisico dezelfde classificatie gebruikt als bij volwassenen, met hoog- en laagrisicocontacten.

Men beschouwt een leerling als hoogrisicocontact wanneer die een gecumuleerde contacttijd had van minstens 15 minuten binnen een afstand van minder dan 1,5 meter. Die moet dan in quarantaine gaan en worden getest. Alle overige klasgenoten niet. Ook de huisgenoten van het zieke kind moeten in quarantaine en worden getest.


 

Uitgebreide info met de volledige richtlijnen en beslissingsbomen zijn beschikbaar op

De website van Sciensano

De website van de VWVJ

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal