Doorgaan naar hoofdcontent

Recht op (de)connectie

Ik heb twee weken vakantie. Zoals ik heb aanbevolen in een artikel voor Kluwer, heb ik dat ruim op voorhand aangekondigd, en de eerste week heb ik ook volledig gedeconnecteerd. Enkele dagen was ik met mijn gezin in het buitenland, en de overige dagen hebben we thuis off-line activiteiten gedaan.


Maandag ben ik echter mijn mails gaan doorlopen, en heb ik de meest urgente vragen beantwoord. Ik ben ook opnieuw wat artikelen gaan schrijven en doorsturen.

Terstond heb ik een aantal mailtjes ontvangen à la "hey, niet werken tijdens je vakantie hé!" 

Het doet me oprecht deugd dat ik zulk een zorgzame collega's en gesprekspartners heb. Het is dan ook een belangrijk gegeven, dat recht op deconnectie. 

Nu, dat is het dan ook: een recht, niet een plicht. Het is mijn keuze om toch al een beetje te "reconnecteren" tijdens mijn vakantie, en dat werkt wel voor mij. Voor iedereen zal dat anders zijn, en ik besef maar al te goed dat het een slippery slope kan zijn - voor je het weet, heeft iedereen door dat je toch nog je mails bekijkt, en er dus van uitgaat dat je voor alle vragen bereikbaar bent. Maar dat is dus niet het geval; ik kies ervoor welke vragen ik al wil behandelen, en welke ik laat wachten tot mijn "officiële" terugkeer - of welke ik zelfs gewoon verticaal klasseer - ik heb namelijk voldoende duidelijk in mijn afwezigheidsagent aangegeven wie ze kunnen contacteren bij dringende vragen (nog zo'n aanbeveling die ik in datzelfde artikel voor Kluwer heb gedaan).

Begrijp me niet verkeerd. Het recht op deconnectie vind ik een zeer belangrijk gegeven, en het is heel positief dat dit nu voor de ganse EU in de kopmende jaren een strategisch beleidsaspect wordt. Want voor tal van werknemers vervaagt ongewild de grens privé-werk, en zo riskeert men op den duur geen gegarandeerd moment van complete rust en vrijheid te hebben. Dus is het van kapitaal belang dat er aandacht hiervoor is, en ook een wettelijke basis om dit recht te garanderen. 

Maar centraal in dit alles staat het (gevoel van) controle.

Bepaal je zelf wat, wanneer en hoeveel je doet? Dan kan dat dus ook inhouden dat je tijdens je vakantie af en toe een paar uurtjes mails doorloopt of vakliteratuur doorneemt. En daar is niets mis mee.

Populaire posts van deze blog

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h

Moet je bij het vaccineren optrekken om te kijken of je niet in een bloedvat zit?

Je haalt het vaccin uit de verpakking, duwt de lucht eruit*, je steekt de naald in de bovenarm. En dan? Trek je even op, om te kijken of je niet in een bloedvat zit? Fout!  De griepvaccinatiecampagne loopt op haar laatste benen, maar dit onderwerp blijft sowieso relevant. Over het griepvaccin in het algemeen heb ik recent nog geblogd ( veilig, effectief, versterkt afweer, beschermt anderen ), en de vraag of je de injectieplaats moet ontsmetten heb ik ook onlangs nog beantwoord ( nee ). Bij deze een nieuwe stelling, die blijkbaar niet alom gekend is: bij het plaatsen van een vaccin in de musculus deltoideus, moet je NIET even optrekken om te kijken of je niet in een bloedvat zit. Ik doe dat zelf ook nog vaak, hoor. Macht der gewoonte. Zelfs eerst de plek ontsmetten, ook al is dat dus niet nodig. Zo kan ik even goed wrijven, en voelen ze de prik niet. Trick of the trade. De naald erin, eventjes optrekken (damn, deed ik het weer), en dan langzaam inspuiten. Want dan heeft de

Bescherming voor Brusselse huishoudhulpen: Wat er verandert

Het Brussels Parlement heeft recentelijk besloten de rechten en arbeidsomstandigheden van huishoudhulpen te versterken. Dit artikel beschrijft de kernpunten van deze ordonnantie en hoe deze de huishoudhulpen in Brussel beïnvloedt. Groeiende behoefte aan bescherming Brussel telt op dit moment 28.137 huishoudhulpen, waarvan 21.393 Brusselaars zijn. 95 procent van hen is vrouw, veelal van buitenlandse afkomst en met een lage opleiding. Zij verzorgen dagelijks de huishoudelijke taken van 116.162 gebruikers. Met zo'n omvangrijke groep is het duidelijk dat hun bescherming en welzijn van het grootste belang zijn, zo stelt Brussels minister van Werk Bernard Clerfayt (DéFI) via zijn ordonnantie.   Opleiding en begeleiding Een kenmerk van de nieuwe regelgeving is de focus op opleiding. Elke nieuwe werknemer in de sector moet een initiële opleiding van 9 uur ondergaan, gevolgd door een jaarlijkse verplichte opleiding van 16 uur. Ter ondersteuning hiervan zullen bedrijven hun werkn