Doorgaan naar hoofdcontent

De laatste plaats

Je hebt het wellicht al eens voor gehad. Dat belangrijk document dat je dringend nodig hebt, het onmisbare voorwerp dat je op een speciale plaats had gezet om het zeker niet te vergeten, maar waar was dat nu ook al weer? En in je verwoede speurtocht is het altijd op de laatste plaats waar je het zoekt. 

Waarom is dat toch? Is het universum zó tegen je gekant dat het op kwantumniveau de probabilistische waarschijnlijkheden op dergelijke manier herordent, dat het verzekert dat je pas op het eind op de juiste plaats zoekt? Of is er een duistere, demonische interventie die je heeft verdoemd tot herhaaldelijke queestes naar de dingen die je begeert?


Nee. 

Uiteraard is het gezochte voorwerp steevast op de laatste plaats waar je zoekt. Want eenmaal gevonden, waarom zou je nog verder zoeken?

Bovendien denk je nu waarschijnlijk enkel aan die momenten waarop je gefrustreerd de kussens in de zetel in het rond hebt zitten gooien als een gefrustreerde Vliegende Hollander, en vergeet je al die momenten waarop je het gezochte voorwerp direct hebt gevonden. "Waar- oh, daar is het!"

En als het vaak gebeurt dat je moet zoeken, dan is het misschien tijd om eens neer te zitten en je probleem structureel te bekijken. Hoe komt het dat je steevast op zoek moet naar die bestanden, en wat kun je doen om hieraan te verhelpen? Misschien is het nuttig dat je de naamgeving van je bestanden anders gaat aanpakken, zodat je die via de zoekfunctie gemakkelijker vindt? Of als je de sleutel van je tuinhuisje voortdurend kwijt raakt, misschien is er een haakje dat je hiervoor aan de achterdeur kunt ophangen? 

Hoe dan ook, het universum is niet tegen je gekant. Niemand heeft een vloek over je uitgesproken. Verander om te beginnen je perceptie. En is er effectief een probleem, dan ligt de oplossing bij jezelf.

Dat gezegd zijnde, waar is nu die vervloekte powerpoint?!

Populaire posts van deze blog

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Goed nieuws en slecht nieuws

Wat wil je het eerste horen? "Okee, ik heb goed nieuws en slecht nieuws." Je hebt deze zin ongetwijfeld zelf al eens gebruikt. Ik zelf ook; als arts, als ouder en als manager. En waarschijnlijk heb je dezelfde neiging als ik: je begint liefst met het goede nieuws. "Okee, even de resultaten overlopen. Laat ons beginnen met het positieve..." (vriendelijke glimlach) "Ja, algemeen beschouwd waren je jaarresultaten heel goed. Zoals je kunt zien in deze grafiek, scoor je duidelijk boven het gemiddelde, op alle gemeten parameters. Maar -" "Wat zijn parameters, papa?" Tja, mijn jongste dochter is nog maar net vier, ik moet regelmatig dergelijke woorden uitleggen.  Maar plaats jezelf eens in de positie van een student die de uitslag van haar testscores gaat krijgen, of een patiënt die van zijn dokter de resultaten van een bloedanalyse te horen zal krijgen. Denk er echt over na. Wat wil je het eerste horen, het goede nieuws of het slechte ni