Doorgaan naar hoofdcontent

Helft arbeidsongevallen in Nederland niet gemeld bij arbeidsinspectie

Veel werkgevers in Nederland weten niet dat bedrijfsongevallen meteen gemeld moeten worden aan de arbeidsinspectie. Onderzoek naar de oorzaak van een ongeluk blijft vaak uit. Van slechts de helft van het aantal bedrijfsongevallen per jaar is de inspectie op de hoogte.

Werkgevers die geen melding doen, of het onderzoek wel hinderen, riskeren een boete die kan oplopen tot 50.000 euro. Maar de inspectie sanctioneert zelden, omdat ze vaak niet weten dat er een arbeidsongeval heeft plaatsgevonden.

Om een inschatting te kunnen maken van hoeveel ongevallen werkgevers níet doorgeven, raadpleegde de inspectie VeiligheidNL, het Nederlands kenniscentrum voor letselpreventie. Door de aantallen uit de periode 2016 tot en met 2020 die gerelateerd zijn aan bedrijfsongevallen naast de meldingen te leggen die de inspectie die jaren wél ontving, schat de inspectie dat werkgevers grofweg de helft van de werkongelukken niet doorgeven.

Wel nam het aantal meldingen ieder jaar toe: van 3.786 in 2016 naar 4.474 in 2019. In het coronajaar 2020 ontving de inspectie logischerwijs veel minder meldingen. De inspectie onderzocht niet in welke sectoren de meeste ongevallen plaatsvinden. Volgens vakbond FNV lopen schilders, timmerlieden, stukadoors en metselaars het grootste risico, omdat vallen en struikelen de meest voorkomende oorzaken van bedrijfsongevallen zijn. Ook zijn fabrieksmachines en gevaarlijke stoffen vaak de boosdoener. In dat laatste geval komt de schade pas later aan het licht, maar wordt de werkgever ook geacht de inspectie te verwittigen.

Later dit jaar hoopt de arbeidsinspectie een oplossing naar buiten te brengen. Ze zouden de meldingsplicht versoepelen door niet meteen te dreigen met boetes in het geval van een ongeluk, maar in eerste instantie enkel adviseren over een veilige werkvloer.


Bron

Risk & Business Ernstige ongelukken op het werk worden vaak niet gemeld bij de inspectie 


Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...