Doorgaan naar hoofdcontent

Vallen op weg naar een bar tijdens werktijd is een arbeidsongeval, ook in Spanje

Het Hooggerechtshof van Andalusië heeft besloten dat een val op weg naar een bar om er een snack (merienda) te nuttigen tijdens een pauze als arbeidsongeval moet worden beschouwd.

 

Een werkneemster in Málaga  kwam op 8 november 2016 om 18:15 uur ten val terwijl ze onderweg was naar een bar op zestig meter afstand van haar werkplek om een middagsnack (merendar) te nuttigen. De val leidde tot tijdelijke arbeidsongeschiktheid, en een onderzoek werd gestart. De uitkomst van dit onderzoek was dat er sprake was van een arbeidsongeval, die ten laste viel  van de verzekeringsmaatschappij Asepeyo.

 

De verzekeraar ging in beroep en voerde aan dat het vermoeden van een arbeidsongeval vereist dat het plaatsvindt op de plaats en tijd van het werk, maar niet op straat wanneer de werknemer met geen enkele activiteit is belast. De sociale rechtbank nummer 1 van Malaga verwierp de claim en stelde dat "het ongeval plaatsvond op het werk, in de pauze van een half uur die door de collectieve overeenkomst wordt geclassificeerd als werktijd."

De betrokken verzekeraar stapte naar het Hooggerechtshof om te vragen de leer te verenigen omdat, naar haar mening, het Hooggerechtshof van Asturië een uitspraak had gedaan waarin in een soortgelijke zaak tot een andere conclusie werd gekomen. Het Hooggerechtshof van Andalusië heeft de eerste beslissing bevestigd. De magistraten hebben uitgelegd dat de omstandigheden rond de zaak aantonen dat het ongeval tijdens de werktijd gebeurde waarover de werknemer beschikte “om weer op krachten te komen" (“para reponer fuerzas”). Daarbij maakt het volgens de magistraten niet uit of dat buiten de werkplek gebeurt of binnen het bedrijf. "Hun vertrek uit het werkplek (...) moet worden begrepen als een normale activiteit van het beroepsleven die niet zou hebben plaatsgevonden als ze geen diensten zouden verlenen”.

 

Ook in België is er een soortgelijke regelgeving. Het blijft in individuele dossiers moeilijk te zeggen of een ongeval zal worden aanvaard, want noch de preventieadviseur, noch de werkgever, noch de persoon die het ongeval aangeeft, beslist of het al dan niet wordt aanvaard. De wetsverzekeraar neemt deze beslissing. Maar het nuttigen van een maaltijd op een andere plaats tijdens de middagpauze valt onder het begrip weg naar en van het werk (art. 8 §2 van de Arbeidsongevallenwet van 10 april 1971). Het gaat daarbij om het traject “van de plaats waar de werknemer werkt … naar de plaats waar hij zijn eetmaal neemt of het zich aanschaft, en omgekeerd”.

 

 

Bron

El Supremo fija que una caída de camino al bar para merendar en horario de trabajo es un accidente laboral https://www.laopiniondemalaga.es/malaga/2023/02/27/supremo-fija-caida-camino-bar-accidente-laboral-83780521.html

Caerse yendo al bar a desayunar en un descanso del trabajo cuenta como accidente laboral https://www.eldiario.es/andalucia/economia/caerse-yendo-bar-desayunar-descanso-trabajo-cuenta-accidente-laboral_1_9988922.html

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...