Doorgaan naar hoofdcontent

Onthaalouders in Vlaanderen krijgen definitief werknemersstatuut: meer rechtszekerheid en rust

 619 onthaalouders krijgen definitief het statuut van werknemer in Vlaanderen. Dit betekent dat ze elke maand een vast inkomen zullen ontvangen en meer sociale rechten krijgen, zoals betaalde vakantie en een pensioenopbouw. Dit biedt meer rechtszekerheid en rust voor de onthaalouders, omdat ze niet langer afhankelijk zijn van het aantal kinderen dat ze opvangen voor hun inkomen. Minister Crevits is positief over de verandering en verwacht dat het de werkdruk en de kwaliteit van de kinderopvang zal verbeteren.

“Sui generis”-statuut

De discussie over het statuut van de onthaalouders sleept al jaren aan. Sinds 1 april 2013 werken erkende onthaalouders in een “sui generis”-statuut. Dit is een soort tussenstatuut tussen werknemer en zelfstandige. Ze krijgen geen loon, maar een onkostenvergoeding, berekend per kind per opvangdag. Ze bouwen ook amper rechten op, zoals betaalde vakantie of pensioen. 

Sinds 2015 loopt in Vlaanderen een proefproject waarin een groep van 619 onthaalouders de overstap naar het werknemersstatuut maakte. Eind deze maand loopt het dat project af. De Vlaamse regering heeft nu beslist om het werknemersstatuut voor die 619 onthaalouders definitief te maken.


Structurele verankering

De 619 onthaalouders met een werknemersstatuut kunnen nu genieten van rechtszekerheid, inkomens- en sociale zekerheid. Dit betekent dat zij kunnen rekenen op een vast maandinkomen, zelfs als er geen kinderen aanwezig zijn. Bovendien ontvangen ze een onkostenvergoeding die fiscaal vrijgesteld is, wat hun financiële zekerheid vergroot. Ze hoeven niet langer bang te zijn voor controles van de fiscus, aangezien hun onkostenvergoeding voor 8 kinderen volledig fiscaal vrijgesteld is en ze niet langer als zelfstandigen worden beschouwd. Daarnaast krijgen ze ook 10 dagen arbeidsduurvermindering voor een werkweek van 50 uur, betaalde afwezigheid voor bepaalde dagen zoals communie of begrafenis, 20 dagen betaald verlof per jaar, en recht op 10 betaalde feestdagen per jaar. Ook hebben ze toegang tot thematisch verlof en tijdkrediet, een volwaardig pensioen dat berekend wordt op hun werkelijk verdiende loon en stijgt met de index en nieuwe onderhandelingen in de non-profit sector, en een volwaardige ziekte-uitkering zonder de noodzaak om ziekte in te plannen. Bovendien hebben ze toegang tot werkloosheid bij ontslag en betaalde opleidingen via het Vlaams Opleidingsverlof. Als ze een hypothecaire lening willen aanvragen, kunnen ze nu ook een loonfiche overleggen zonder het risico te lopen dat hun lening wordt geweigerd vanwege een gebrek aan vast inkomen.

Het is ook belangrijk op te merken dat er nog 3.200 onthaalouders werken in het tussenstatuut.


Minister Crevits: "Positief effect"

"Door het werknemersstatuut voor onthaalouders definitief te verankeren, bieden we hen betere voorwaarden", zegt Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Hilde Crevits (CD&V) in een persbericht. "Het zorgt ervoor dat onthaalouders voor hun inkomen niet meer afhankelijk zijn van het aantal kinderen dat ze opvangen. Dat neemt zorgen weg en heeft een positief effect op de werkdruk en de kwaliteit van de kinderopvang."

Vanaf 2024 zou er budget vrijgemaakt worden om jaar na jaar alle onthaalouders (die willen) te laten overstappen naar een volwaardig werknemersstatuut. Vanaf 2025 zouden alle nieuwe onthaalouders automatisch werknemer zijn. In Wallonië is al langer gekozen om alle nieuwe instromers in de sector het werknemersstatuut te geven.


Bronnen

VRT NWS - 619 onthaalouders krijgen definitief statuut van werknemer: "Een vast inkomen en meer sociale rechten" 

Onthaalouders.be - Het Werknemersstatuut en het Sui Generis statuut vergeleken 

Onthaalouders.be - Hoera, 619 onthaalouders krijgen rechtszekerheid! 


Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels