Uit onderzoek blijkt dat Canadezen met een handicap twee keer zo vaak rapporteren over lage arbeidskwaliteit dan mensen zonder handicap. Deze studie van het Institute for Work & Health (IWH) werpt een nieuw licht op de werkgelegenheidskwaliteit voor personen met een handicap. Hoewel werkgelegenheidscijfers belangrijk zijn, benadrukt deze studie dat ze maar een stukje van de puzzel vormen: deelname aan de arbeidsmarkt garandeert niet noodzakelijk kwalitatief werk.
Het onderzoek naar arbeidskwaliteit
Mensen met een handicap hebben meer kans om in banen van
mindere kwaliteit terecht te komen. Dit wordt aangedreven door een stijgende
trend in tijdelijk, laagbetaald en onzeker werk in Canada. Om deze kwestie te
onderzoeken, voerden de onderzoekers een online enquête uit bij ongeveer 2.800
werkende Canadezen, waarbij minstens een derde van de deelnemers een fysieke,
mentale of cognitieve handicap had.
Verschillende “soorten” banen
Het onderzoeksteam identificeerde vier verschillende soorten
banen: zekere en lonende banen, zekere maar veeleisende banen, zekere maar niet
lonende banen waarbij de werknemer zich gevangen voelt, en onzekere, niet
lonende banen (standard, portfolio, instrumental, and precarious). Werknemers
met een handicap hadden aanzienlijk meer kans om in de laatste twee groepen te
werken.
Tabel: Prevalentie van soorten arbeidskwaliteit, naar
handicapstatus. Bron:
The Employment Quality of Persons with Disabilities: Findings from a National
Survey.
Specifieke arbeidsomstandigheden
Op individueel niveau merkten de onderzoekers bepaalde
arbeidsomstandigheden op die vaker voorkwamen bij mensen met een handicap,
zoals tijdelijk en deeltijdwerk, baan- en inkomensonzekerheid, gig-werk,
loondiefstal, job lock en een mismatch van vaardigheden. Aan de andere kant
kwamen flexibele werkroosters, opleidingsmogelijkheden en een positief
veiligheidsklimaat minder vaak voor bij personen met een handicap.
De resultaten van het onderzoek suggereren dat er nog een lange weg te gaan is voordat mensen met een handicap volledig kunnen deelnemen aan de arbeidsmarkt. De onderzoekers benadrukken het belang van het verbeteren van werkzekerheid, lonen, flexibele werkregelingen, arbeidsgeschiktheid en opleidingsmogelijkheden voor personen met een handicap. Hierbij is het nodig om zowel maatschappelijke maatregelen (zoals strengere arbeidsnormen) als organisatorisch beleid (zoals inclusieve werkmethoden) in te voeren om deze problemen aan te pakken. Een te grote focus op (enkel) arbeidsparticipatie kan het probleem van sociale en economische uitsluiting verergeren.
Ten slotte wijzen de onderzoekers erop dat een slechte baan
even schadelijk kan zijn voor de fysieke en geestelijke gezondheid als geen
baan hebben. Het streven naar gelijkheid moet daarom niet alleen gericht zijn
op het creëren van zoveel mogelijk banen, maar op het creëren van zekere,
betaalde arbeidskansen.
Bronnen:
Shahidi, FV et al. The Employment Quality of Persons with Disabilities: Findings from a
National Survey. J Occup Rehabil (2023). https://doi.org/10.1007/s10926-023-10113-7
Institute
for Work & Health - Canadians with disabilities twice as likely to report
low quality employment than those without disabilities https://www.iwh.on.ca/newsletters/at-work/112/canadians-with-disabilities-twice-as-likely-to-report-low-quality-employment-than-those-without-disabilities