Doorgaan naar hoofdcontent

Superfoodonzin

Het lijkt wel alsof er elke week een nieuwe bes of noot or whatever ontdekt wordt in het hooggebergte van de Himalaya of de tropische regenwouden van Brazilië, die je overlaadt met antioxidanten, flavinoïden en multivitamines en hierdoor je levensverwachting met een halve eeuw verlengt, je de lichaamscurves van Scarlett Johansson bezorgt en/of je seksuele prestaties op hetzelfde niveau brengt als die van Don Juan Tenorio. Objectief onderzoek laat  echter geen spaander heel van zulke beweringen.

De globetrottende bedrijfsadviseur Martin Lindstrom besteedt een volledig hoofdstuk aan het fenomeen in zijn boek "Brandwashed". Slimme marketers misbruiken de hoopvolle verwachtingen van nietsvermoedende consumenten, en verleiden hen tot het kopen van veel te dure producten die hun beloftes gewoonweg niet kunnen waarmaken. Een wetenschappelijke studie heeft een mild positief effect gezien op de gezondheid van ratten wanneer ze gojibessen krijgen? Een nieuw superfood is geboren! Bevat je superdrankje veel suikers, i.e. calorieën? Mmh, dat klinkt niet zo goed… Dus wordt het gemarket als: “het bezorgt je massa’s energie!” Briljant. Idem met de vele diëten; een hele industrie is gebaseerd op het promoten van de nieuwste voedingshypes.
De waarheid, zoals bijvoorbeeld wordt weergegeven in het boekje "A Short Guide to a LongLife" van David B. Agus, of in het uitgebreidere (en uitstekende) "In Defense of Food: An Eater's Manifesto" van Michael Pollan, is eigenlijk heel simpel: Eet voedsel. Niet te veel. Voornamelijk planten.
Michael Pollan geeft als ludieke tip mee, dat je de ingrediënten moet laten nalezen door je grootmoeder. Als zij deze niet herkent, moet je het product best niet (meer) kopen. Het is uiteraard net het (hoogenergetische en verregaand bewerkte) junkfood dat aan deze beschrijving voldoet. Gebakjes, koekjes, snoepjes, chips: niet zo gezond (surprise surprise). Vlees en vis, en complexe koolhydraten zoals bij aardappelen of rijst zijn belangrijk in een evenwichtig dieet, en deze voedingsmiddelen bevatten nuttige vitamines en sporenelementen waar we nood aan hebben. Maar eigenlijk eten we er teveel van, dus kleinere porties zijn aangewezen. Fruit is gezond, maar ze bevatten veel suikers, dus best ook niet al te veel. Groenten bevatten veel vitamines en vezels en weinig calorieën, hiervan mag je dus (heel) veel eten. Ze vullen de maag ook, waardoor je hongergevoel stilt.
Dus samengevat: Superfoods bestaan niet. Laat je niet misleiden door de nieuwste hypes. En, eet je groentjes op!

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...