Doorgaan naar hoofdcontent

Pokémon Go!

Toen ik jong was (nou, jonger), kon ik uren doorbrengen met het doodschieten van Nazi's in Wolfenstein 3D ("Mein Leben!"), neerhakken van demonen uit de poorten van de hel in Doom, of platbombarderen van de monsterlijke Harkonnens in Dune 2. Maar dat was vroeger. Nu ben ik veel te gesofistic gefosisti druk bezet om spelletjes te spelen.

Maar toen ik hoorde dat Niantic Pokémon Go had uitgebracht, een augmented reality spel, was ik wel geïntrigeerd.


Het concept augmented reality heeft me namelijk al geboeid van toen ik het in 1991 de eerste keer ervoer op Flanders Technology International te Gent. Een klein schermpje in een bril die je opzette, projecteerde een beeld op je netvlies. Eigenlijk exact hetzelfde principe als de Google Glass, maar dan met een resolutie van 100 pixels, monochroom rood, en met een dikke kabel verbonden met een logge 386 pc. Ok, eigenlijk was ik toen behoorlijk ontgoocheld, en in de kwarteeuw sedertdien ben ik nog steeds aan het wachten op een échte augmented reality, zoals Arnold Schwarzenegger al in 1984 als Terminator kon ervaren. Maar dan wel liefst in full color.
En even dacht ik dat het zover was met de Google Glass. Maar dat bleek dan dus een onnozel side schermpje te zijn, en het hele concept is geflopt met een ernstig imagoprobleem ("glassholes") op de koop toe. Mijn huidige hoop heb ik gezet op de Microsoft Hololens, wat een échte augmented reality ervaring belooft.

Maar ik dwaal af.

Het spel is pas officieel sinds vandaag beschikbaar in België, maar was al relatief eenvoudig toch te downloaden sinds de release een dikke week geleden. Dus toen er allerhande artikelen verschenen over hoe het de jeugd aanzet tot bewegen, heb ik het ook maar even uitgetest. Puur uit professionele overwegingen, uiteraard.

En ja, het is echt wel leuk. Vooral in grote steden zoals Brussel is het aangenaam om te spelen, want die locaties zitten tjokvol Pokéstops (bezienswaardigheden die je kunt aanklikken wanneer je in de buurt ervan bent, en waaruit je ondermeer gratis Pokéballen en eieren kunt verzamelen) en Gyms (waar je de monsters die je tijdens je wandelingen hebt verzameld, kunt laten trainen). Het is niet dat ik het spel urenlang heb zitten spelen (niet echt), maar op korte tijd heb ik wel al een hoop pocketmonsters kunnen vangen, en ben ik een aantal ervaringslevels gestegen (niet dat ik wil opscheppen hoor, hum hum).

Is dit het dan nu, het spel dat de jeugd in beweging gaat brengen, en de wereld gaat veranderen?

Niet echt. Dat "moeten bewegen" is een voorwaarde die relatief gemakkelijk te omzeilen valt. Zo kun je een potje "incense" of een "lure module" gebruiken om de pocket monsters naar jou te lokken. En zo zag ik gisteravond op de Grote Markt in Tienen een groepje jongeren aan een Pokéstop zitten (de Heldensquare), druk swipend op hun smartphones de gelokte monsters te vangen. Heb ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om mijn verzameling snel even uit te breiden. Don't you judge me! Meerdere spelers kunnen dezelfde pokémons vangen, het is dus niet dat ik ze onder de neuzen van die jonge snaken weg aan het snaaien was. Wat ik maar wil zeggen: veel beweging zag ik niet. Behalve dus de swipende vingers.

En dat is wellicht nog goed ook, want het ronddwalen op de openbare weg blijkt een behoorlijk veiligheidsprobleem op te leveren. Je moet namelijk constant je smartphonescherm in de gaten houden in plaats van je omgeving, en er zijn al tal van verslagen verschenen over pokémon-vangers die, naarstig kijkend naar hun scherm, van het voetpad aflopen; in twee gevallen zelfs van een klif.

We zijn er dus nog nét niet; de software is er maar de hardware moet nog volgen. Nog even wachten, en dan komt kun je échte volledig geïntegreerde augmented reality toepassingen uitproberen op een Microsoft Hololens of op een nieuw type Google Glass, en dan ga je nog eens wat zien!

Populaire posts van deze blog

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin