Doorgaan naar hoofdcontent

Schudden voor gebruik

Een van de nieuwe hypes in de big business van big butts is de Power Plate en aanverwanten. Deze machines gebruiken vibraties om de spiertonus te verbeteren, en volgens de makers ook nog eens sneller en beter. Het zou in één ruk ook de flexibiliteit en sterkte van de spieren verbeteren, pijn en stress verminderen, en osteoporose tegengaan.

Op zich is het principe nog niet zo ver gezocht. De Russische Ruimtevaart gebruikte al lang vibraties om de spier- en botmassa van hun kosmonauten in gewichtloze toestand op peil te houden. De achteruitgang van de spieren, dat is evident. Er is geen zwaartekracht waartegen de spieren constant moeten opboksen, zodat ze als sneeuw voor de zon wegsmelten indien ze niet voldoende gestimuleerd worden. Omwille van de gewichtloze toestand heeft gewichtheffen niet veel zin, en alhoewel fitnessoefeningen met trekken en duwen tegen weerstand wel de klus zouden klaren, er is gewoon geen plaats hiervoor in de zorgvuldig afgemeten ruimtecapsules. Waarom de botmassa afneemt in de ruimte, ligt al iets minder voor de hand. De minerale componenten van botweefsel hebben namelijk piëzoelektrische eigenschappen. Dit houdt in dat de aanmaak van botweefsel mogelijk wordt gestimuleerd door trillingen van bepaalde frequenties. Gewoon rondlopen op onze aardbol stimuleert het bot voldoende om te zorgen voor een goede bothuishouding. Bij nulgraviteit is dat niet het geval. Trillingen van bepaalde frequenties zouden de ruimtevaarders helpen om hun skelet in goede staat te houden.

Maar. Als arbeidsgeneesheer probeer ik, net als al mijn collega's, de hoeveelheid trillingen op de werkvloer zoveel mogelijk te minimaliseren. Heftrucks en vrachtwagens worden voorzien van stoelen met extra vering. Ik had al van het begin het vermoeden dat het toepassen van een machine die het lichaam aan toch significante hoeveelheden trillingen blootstelt, een aantal minder aangename nevenwerkingen kon hebben. Ik heb tijdens de periodieke onderzoeken een aantal getuigenissen gehad van mensen die sedert het gebruik van Power Plate en adepten juist méér last kregen van de rug in plaats van minder. En nu staan zulke bedenkingen in een artikel. De vibratiemachines zouden aanleiding kunnen geven tot last in de onderrug, kraakbeenbeschadiging, wazig zicht, gehoorschade, en zelfs hersenschade! Zwangere vrouwen zouden de machine best helemaal vermijden, evenals mensen met loslating van de retina, verhoogde neiging tot het vormen van bloedklonters (zoals ook mensen met uitgesproken spataders), beentumoren en dergelijke meer.

Als je toch een positief effect ondervindt van het apparaat en het verder wil gebruiken, dien je de dagelijkse blootstelling alleszins te beperken tot maximaal 30 minuten per dag.

Hopelijk zijn een aantal argeloze gebruikers hiermee wakker geschud.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...