Doorgaan naar hoofdcontent

Vitamientjes, flatulentie en vergeetachtigheid

Ik zal nog maar eens de opmerkelijkste nieuwtjes van de laatste week opsommen... enfin alleszins datgene wat ík het opmerkelijkste vond.

Weet je nog dat ik een tijd geleden iedereen aanraadde om vitamientjes te slikken? Omdat een professor had gezegd dat dit allerlei akelige ouderdomskwaaltjes zoals Alzheimer, kanker, Parkinson en zo zou helpen voorkomen? Weet je nog? Wel, vergeet dat maar weer. Want nu heeft een ander onderzoek uitgewezen dat het slikken van die vitaminesupplementen meer kwaad dan goed kan doen. Het verbetert de levenskwaliteit niet, sommige vitamines zouden zelfs akelige kwaaltjes zoals kanker kunnen veroorzaken. Mensen met een vitaminetekort, dat is iets anders. Maar dat zou in onze maatschappij zo goed als niet voorkomen.

Een Amerikaanse school heeft een verbod ingesteld op opzettelijke flatulentie. Het dateert al van een aantal maanden geleden, maar ik ben het artikel hierover nu pas tegengekomen. De leerlingen van een bepaalde school hadden er namelijk zulk een populaire activiteit van gemaakt, dat het de leerkrachten behoorlijk op de zenuwen was gaan werken. Dus nu staan er straffen op het opzettelijk laten van winden. Ik vraag me wel af hoe ze de opzettelijke winden onderscheiden van de ónopzettelijke. Voert men een geluidsanalyse uit? "De hogere frequenties wijzen op een verhoogd aanspannen van de anale sluitspieren, leidend tot een 83,5% kans op intentioneel flatuleren." Of bestudeert men de gelaatsuitdrukking van de betrokken leerling? "U ziet duidelijk op de vertraagde beelden dat hij nét voor de gaslating... hiér... de supra-orbitaire spieren aanspant, wijzend op een flatus met voorbedachten rade." En bovendien kan de sterk gemotiveerde petomaan het systeem verslaan, door het nuttigen van bordenvol knolselder, ajuinen en bruine bonen. Wat leidt tot een significante toename van natuurlijk optredende darmgasproductie. Wat gaan ze beginnen tegen zulke biologische oorlogsvoering.

En recent onderzoek heeft uitgewezen dat mannen vergeetachtiger zijn dan vrouwen. Slecht nieuws voor de mannen zeker? Maar ik heb ook eens gelezen over een onderzoek omtrent vergeetachtigheid. Blijkt dat het vergeten wel degelijk een nuttige functie heeft. Er zijn namelijk een aantal mensen die zich quasi àlles herinneren. Wat deed je op 18 mei 1995? Een heel relaas volgt. Wat is de tekst van het liedje "Hey Jude"? De lyrics volgen terstond. Maar wat blijkt? Die mensen voelen zich verschrikkelijk. Want door die "information overload" zien ze door de bomen het bos niet meer. En dat is dus ook het doel van vergeten. De hersenen filteren de onbelangrijke informatie weg, en houden enkel de belangrijke elementen vast. Waardoor je een beeld krijgt van het groter geheel. Van wat écht belangrijk is. De mannelijke hersenen werken eigenlijk gewoonweg als bijzonder effectieve filters. We functioneren op een hóger niveau. Ahum.

O, en ik heb ook nog een boeiend artikel gelezen over een interessant onderwerp... zijnde... euhm... nee, ik weet het niet meer.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe artikels

Ik ben nog aan het overwegen hoe ik mijn publicaties op lange termijn ga aanpakken—of ik verder werk aan mijn blog, artikels zowel op LinkedIn als hier blijf delen, een onderscheid maak op basis van onderwerp, of een andere richting insla. Voorlopig kan je al mijn nieuwe artikels terugvinden op mijn LinkedInpagina via deze link: https://www.linkedin.com/in/edelhartkempeneers/recent-activity/articles/ .

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Werken bij warm weer

Een tijdje geleden heb ik een tekst opgesteld over werken bij warm weer, en op deze zwoele zomerdag is het wellicht hét moment om deze ook eens op mijn blog te plaatsen. Als je daar geen boodschap aan hebt, en liever weet hoe je de werkgever overhaalt om een korte werkbroek voor je aan te schaffen, verwijs ik naar een eerder blogartikel " kort van stof ". Weet je, de wetgeving over werken bij warm weer wordt chronisch geplaagd door een misverstand over de gebruikte begrippen. Het zit zo. De normen worden berekend op basis van de WBGT-index. WBGT staat voor "Wet Bulb Globe Temperature". Deze index drukt de gevoelswarmte uit. Met een vochtige globethermometer worden vier parameters bepaald. Naast de temperatuur worden ook de straling, luchtsnelheid en vochtigheidsgraad gemeten. Want een droge hitte met veel wind bvb. geeft veel minder hinder dan een drukkende, vochtige hitte met windstilte. De wetgeving zegt bvb. dat je bij een WBGT-index van 31,5 en zwaar werk (v...