Doorgaan naar hoofdcontent

Het eetdagboek

Nu ik het toch heb over overgewicht en obesitas en zo, ga ik het even hebben over een eetdagboek. Recent nog heb ik gelezen dat het bijhouden van een dagboek met een lijst van al wat je gegeten hebt, helpt bij afvallen. Uit een nieuw onderzoek is gebleken dat diëters tweemaal zoveel afvallen wanneer ze een eetdagboek bijhouden. Het blijkt namelijk dat men nogal selectief gaat onthouden wat men gegeten heeft. O, dat gezonde slaatje met knapperige worteltjes en verse andijvie, dat herinnert men zich nog jaren later. Maar het opsmukkelen van de reep chocolade of het half zakje chips, die halfhartige daad vergeet de diëter al voordat de laatste zoute vinger afgelikt is.

Ik heb in mijn verleden ook al enkele malen een dieet gevolgd. En ik hield ook een eetdagboek bij, wat me nu toelaat om op die diëten terug te blikken.

Het zelf ontworpen snoepdieet (gepatenteerd idee) heb ik tweemaal (succesvol) gevolgd, in 1997 en 1998. Tijdens mijn examenmaand at ik enkel snoep (mini-twix/bounty/cha-cha en chips), en op de examendag (na het examen) een stokbrood met filet de saxe en garnaalsla (op verschillende stukken brood, welteverstaan). Ik viel 10 kilogram af op die ene maand. Of het zulk een goed idee was om tijdens een examenperiode een intensief dieet te gaan volgen, laat ik in het midden. Het gaf me wel een concreet doel naast het zenuwslopend blokken. En als een examen dan wat was tegengevallen, ach, ik was toch weer een kilo afgevallen. Angstzweet waarschijnlijk. Of vochtverlies door herhaalde episodes van het vliegend... maar ik dwaal af.

In 1999, toen mijn gewicht wederom hogere regionen op aan het zoeken was, leek het me niet echt verantwoord om mijn beproefde formule voor een derde maal toe te passen. Ik zat toen in mijn stagejaar, en de geschokte reacties van mijn stagegenoten op mijn voornemen, deden me besluiten om een gezonder alternatief op te stellen. Wat in feite neerkwam op mijn snoepdieet, maar aangevuld met een reeks vitamine- en mineralenpilletjes. Wat kan ik zeggen. Ik was jong en onbezonnen.

In ieder geval, door mijn eetdagboek merkte ik telkens dat ik veel meer at dan ik dacht. Hier enkele m&m's, daar een potje chocomousse... wat maakt één koffiekoek nu uit? Maar alles opgesomd in een lijst, dikte nogal aan. Na enkele dagen begon bij het vastgrijpen van de zak chips het spookbeeld van de lijst op te doemen in mijn gedachten. "O, en ik was vandaag net zo goed bezig..." Dus dan zette ik met een zucht de chips terug in de kast, en sneed ik een pompelmoes aan. Wat mij eigenlijk best wel goed beviel, tot ik ook het aantal lepels suiker begon te noteren dat ik op het stuk fruit strooide (acht). Ja, diëten is lijden.

Enfin, wat ik maar wil zeggen: ik kan beslist een eetdagboek aanraden. Het houdt je eerlijk tegenover jezelf.

Populaire posts van deze blog

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h

Bescherming voor Brusselse huishoudhulpen: Wat er verandert

Het Brussels Parlement heeft recentelijk besloten de rechten en arbeidsomstandigheden van huishoudhulpen te versterken. Dit artikel beschrijft de kernpunten van deze ordonnantie en hoe deze de huishoudhulpen in Brussel beïnvloedt. Groeiende behoefte aan bescherming Brussel telt op dit moment 28.137 huishoudhulpen, waarvan 21.393 Brusselaars zijn. 95 procent van hen is vrouw, veelal van buitenlandse afkomst en met een lage opleiding. Zij verzorgen dagelijks de huishoudelijke taken van 116.162 gebruikers. Met zo'n omvangrijke groep is het duidelijk dat hun bescherming en welzijn van het grootste belang zijn, zo stelt Brussels minister van Werk Bernard Clerfayt (DéFI) via zijn ordonnantie.   Opleiding en begeleiding Een kenmerk van de nieuwe regelgeving is de focus op opleiding. Elke nieuwe werknemer in de sector moet een initiële opleiding van 9 uur ondergaan, gevolgd door een jaarlijkse verplichte opleiding van 16 uur. Ter ondersteuning hiervan zullen bedrijven hun werkn

Organic Dust Toxic Syndrome (ODTS)

De term Organic Dust Toxic Syndrome werd voor het eerst in 1985 gebruikt. De aandoening, die is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen, geeft doorgaans geen blijvende schade.   ODTS? Toxische inhalatiekoorts veroorzaakt door een plotse blootstelling aan hoge dosissen organisch stof werd al in de jaren 70 in de medische literatuur beschreven. Op een symposium in 1985 werd voor het eerst de term Organic Dust Toxic Syndrome (oftewel Toxisch Organisch Stof Syndroom) geopperd. De aandoening is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen met soms ook klachten van de longen die één tot vijf dagen aanhouden, en geeft doorgaans geen blijvende schade. Oorzaak ODTS kan optreden in allerlei werksituaties en beroepen met blootstelling aan organisch stof (zie kader). ODTS wordt veroorzaakt door een plotse en hoge blootstelling aan stof van organische oorsprong dat grote hoeveelheden bacteriën en/of schimmels bevat. De bacteriën bevatten endotoxinen, en de schimmels mycotoxinen (mee