Doorgaan naar hoofdcontent

Het eetdagboek

Nu ik het toch heb over overgewicht en obesitas en zo, ga ik het even hebben over een eetdagboek. Recent nog heb ik gelezen dat het bijhouden van een dagboek met een lijst van al wat je gegeten hebt, helpt bij afvallen. Uit een nieuw onderzoek is gebleken dat diëters tweemaal zoveel afvallen wanneer ze een eetdagboek bijhouden. Het blijkt namelijk dat men nogal selectief gaat onthouden wat men gegeten heeft. O, dat gezonde slaatje met knapperige worteltjes en verse andijvie, dat herinnert men zich nog jaren later. Maar het opsmukkelen van de reep chocolade of het half zakje chips, die halfhartige daad vergeet de diëter al voordat de laatste zoute vinger afgelikt is.

Ik heb in mijn verleden ook al enkele malen een dieet gevolgd. En ik hield ook een eetdagboek bij, wat me nu toelaat om op die diëten terug te blikken.

Het zelf ontworpen snoepdieet (gepatenteerd idee) heb ik tweemaal (succesvol) gevolgd, in 1997 en 1998. Tijdens mijn examenmaand at ik enkel snoep (mini-twix/bounty/cha-cha en chips), en op de examendag (na het examen) een stokbrood met filet de saxe en garnaalsla (op verschillende stukken brood, welteverstaan). Ik viel 10 kilogram af op die ene maand. Of het zulk een goed idee was om tijdens een examenperiode een intensief dieet te gaan volgen, laat ik in het midden. Het gaf me wel een concreet doel naast het zenuwslopend blokken. En als een examen dan wat was tegengevallen, ach, ik was toch weer een kilo afgevallen. Angstzweet waarschijnlijk. Of vochtverlies door herhaalde episodes van het vliegend... maar ik dwaal af.

In 1999, toen mijn gewicht wederom hogere regionen op aan het zoeken was, leek het me niet echt verantwoord om mijn beproefde formule voor een derde maal toe te passen. Ik zat toen in mijn stagejaar, en de geschokte reacties van mijn stagegenoten op mijn voornemen, deden me besluiten om een gezonder alternatief op te stellen. Wat in feite neerkwam op mijn snoepdieet, maar aangevuld met een reeks vitamine- en mineralenpilletjes. Wat kan ik zeggen. Ik was jong en onbezonnen.

In ieder geval, door mijn eetdagboek merkte ik telkens dat ik veel meer at dan ik dacht. Hier enkele m&m's, daar een potje chocomousse... wat maakt één koffiekoek nu uit? Maar alles opgesomd in een lijst, dikte nogal aan. Na enkele dagen begon bij het vastgrijpen van de zak chips het spookbeeld van de lijst op te doemen in mijn gedachten. "O, en ik was vandaag net zo goed bezig..." Dus dan zette ik met een zucht de chips terug in de kast, en sneed ik een pompelmoes aan. Wat mij eigenlijk best wel goed beviel, tot ik ook het aantal lepels suiker begon te noteren dat ik op het stuk fruit strooide (acht). Ja, diëten is lijden.

Enfin, wat ik maar wil zeggen: ik kan beslist een eetdagboek aanraden. Het houdt je eerlijk tegenover jezelf.

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Chloorgas

In de Jordaanse havenstad Aqaba zijn zeker twaalf mensen omgekomen en 250 anderen gewond geraakt bij een ongeval met een container met chloorgas. Het giftige gas kwam vrij toen de container tijdens het transport viel. Het ongeval vond plaats op 27 juni 2022. Een container met 25 ton chloorgas moest per schip naar Djibouti in de Hoorn van Afrika gebracht worden. Maar toen een kraan de container op het schip probeerde te plaatsen, stortte de container naar beneden en meteen kwam een grote gele gifwolk vrij. Bij het ongeval kwamen minstens twaalf mensen om het leven. Nog eens 250 anderen raakten gewond. De gewonden werden overgebracht naar twee openbare ziekenhuizen, een privéziekenhuis en een veldhospitaal. Chloor is bij kamertemperatuur een geelgroen gas met een typische, irriterende geur. Door afkoeling of door drukverhoging wordt het een heldere, amberkleurige vloeistof. Het wordt als vloeistof in aangepaste containers getransporteerd. Het kent vele toepassingen o.a. als bleekmiddel i