Doorgaan naar hoofdcontent

Gerookte vis

Ben je getrouwd met een roker? Dan heb je 42% meer kans op een beroerte. En niet omdat je voor de zoveelste keer zit te roepen dat de as van zijn stinkstokken schroeiplekken maakt in je Perzisch tapijt. Maar door het passief roken, natuurlijk. Passieve rokers hebben ook meer kans op long- en sinuskanker, luchtwegeninfecties en hartziekten. Alsof je dat allemaal nog niet gehoord hebt.

Ik vind het goed dat zulke onderzoeken worden uitgevoerd. Ik wist bijvoorbeeld niet dat de kans op beroerte in die mate toeneemt bij niet-rokende echtgenoten. Hoe meer het besef gaat doordringen dat passief roken wél een big deal is, hoe beter. Want de gemiddelde roker doet er nogal blasé over. "Pff, passief roken, wat gaat dat nu uitmaken. Ik rook actief, en ik zie er toch nog gezond uit?" (rochel rochel).

Ik ben onlangs nog eens zulk een kieken tegengekomen. Die wou niet hebben dat roken ongezond is. Zijn grootvader rookte een pakje per dag, en die was 90 geworden. Die zijn buurman rookte niets, maar is wel op 40-jarige leeftijd gestorven aan longkanker (misschien door het passief roken, haha).
Het heeft geen zin om bij zulk iemand te gaan argumenteren over statistiek en kansberekening. Dat iemand niet gegarandeerd emfyseem of longkanker gaat krijgen, maar dat de kans hierop in grote mate toeneemt. Dat in een grote groep rokers de levensverwachting en -kwaliteit significant daalt. Maar ik heb het toch geprobeerd, sukkel die ik ben. Natuurlijk compleet zinloos. Hij wou er niets van weten. Roken is niet ongezond. Het is allemaal een complot van de medische industrie. "Gerookte vis houdt ook het langst," besloot hij. En op zulk een briljante uitspraak kon ik niets meer zeggen.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...