Doorgaan naar hoofdcontent

Vijf jaar geschift

Mijn blog begint wat eenzijdig te worden: de laatste drie artikelen gingen alle over rijgeschiktheid. Maar onlangs kreeg ik via het werk bericht dat er (nog) een wetswijziging voor rijgeschiktheid groep 2 gaat ingevoerd worden. Dus, nu we toch bezig zijn, volgt hier dan ook het vierde artikel over rijgeschiktheid voor groep 2.

De maximale duur voor rijgeschiktheid voor groep 2 bedraagt vijf jaar. Om medische redenen kan dit in de duur beperkt worden. Iemand met een pacemaker bijvoorbeeld moet elk jaar zijn medische schifting vernieuwen, telkens met een positief attest van de cardioloog (dat de batterijtjes nog niet plat zijn, haha). Maar er is ook een beperking in de duur, gebaseerd op leeftijd. Ben je ouder dan 50 jaar, dan moet je om de drie jaar je weer, uhm, geschift laten verklaren. Ah, denk je dan misschien, dan ga ik best de dag vóór mijn vijftigste verjaardag mijn rijgeschiktheidsattest laten verlengen? Wel, neen. Vanaf 50 is de maximale duur drie jaar, dus dan tellen we tot de dag vóór je 53 jaar wordt. Ben je 49, dan gaat je geldigheidsduur ergens tussen de drie en vier jaar zijn, afhankelijk van hoe ver je van je verjaardag af ligt. Simpel toch?

Waarom wordt dat onderscheid eigenlijk gemaakt? Wel, er wordt van de arbeidsgeneesheer verwacht dat die gaat beoordelen of je in de volgende jaren gezond genoeg gaat blijven om te rijden met een vrachtwagen, of klanten te vervoeren, of dergelijke meer. Ben je jonger dan 50, dan zal dat in de volgende vijf jaar wel in orde blijven. Ouder dan 50? Oei. Dan begin je langs alle kanten af te takelen. Je houdbaarheidsduur gaat dan op en al drie jaar bedragen. Daarna moeten we toch eens opnieuw gaan kijken of je nog wel behoorlijk geconserveerd bent gebleven.

Dit wordt wel moeilijker te verkopen in onze Westerse maatschappij, waar de gemiddelde levensduur van de man 75 jaar bedraagt, en die van vrouwen zelfs 81,5. Deze levensverwachting neemt bovendien steeds verder toe, en ook de gemiddelde levenskwaliteit. Dus waarom dan die arbitraire grens? De chauffeurs die hun schifting komen halen, gaan er steeds vaker van uit dat het gewoonweg een verdoken vorm van belastingen is. En tja, misschien is het dat ook.

Maar er komt vereenvoudiging in de situatie (ik weet wel niet of Vincent Van Quickenborne er iets mee te maken heeft gehad). Vanaf 10 september 2008 treedt het Koninklijk Besluit van 4 mei 2007 in werking. Iedereen kent dit natuurlijk van buiten, maar ik ga er toch heel kort de inhoud van weergeven.
Eerst het goede nieuws: de maximale geldigheidsduur voor rijgeschiktheid groep 2 wordt voor iedereen vijf jaar, ongeacht de leeftijd!
En nu het slechte nieuws: bestuurders van voertuigen van categorie C en D (respectievelijk vrachtwagenbestuurders en busbestuurders) moeten slagen in bijkomende examens en om de vijf jaar een nascholing volgen. Voor busbestuurders gaat dit wel pas in vanaf 10 september 2009.

Dus die hele vereenvoudiging is er eigenlijk enkel maar omdat het anders echt een soep zou worden. Om de vijf jaar nascholing, en vanaf vijftig om de drie jaar een medische keuring. Dan liever alles gelijk. En deze omzetting naar vijf jaar voor jong en oud geldt ook voor categorie B (rijden met personenwagen), ook weer omdat het anders niet te doen zou zijn.

Voor de bus- en vrachtwagenchauffeurs gaat deze wetswijziging wel enkel slecht nieuws lijken. Okee, vanaf vijftig moet je slechts om de vijf jaar je schifting verlengen (behalve dan als je een medische aandoening hebt, maar dat gaan we nu even vergeten). Maar je moet wel examens afleggen en nascholing volgen. Hoeveel gaat dat eigenlijk weer kosten? En dan nog de tijd en energie die je daarin moet steken.

Maar uiteindelijk is het de bedoeling dat de wegen zo veilig mogelijk gehouden worden. Dus is het allemaal wel voor het grotere goed.

Populaire posts van deze blog

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h