Doorgaan naar hoofdcontent

Tarificatie externe diensten

Op 9 december van vorig jaar heb ik wat informatie over het ontwerp-Koninklijk-Besluit voor tarificatie van externe diensten op deze site geplaatst. De wettekst is ondertussen na wat lobbywerk van werkgevers- en werknemersorganisaties wat aangepast, en de gerapporteerde info dus gedeeltelijk achterhaald. Helaas mag ik nog niets over de details van het huidige ontwerp-KB zeggen, buiten datgene dat minister Monica De Coninck onlangs zelf  in een persbericht heeft verklaard. Maar bon, bij gebrek aan beter, here goes...


Momenteel is de tarificatie gekoppeld aan de individuele arbeidsrisico's van de werknemer. Deze risico's bepalen of de werknemer een periodiek medisch onderzoek bij de arbeidsgeneesheer moet ondergaan.
De werkgever betaalt jaarlijks ongeveer 120 euro voor elke jaarlijks onderworpen werknemer, 120/3 Euro en 120/5 Euro voor elke respectievelijk 3- en 5-jaarlijks onderworpen werknemer, en  120/7 Euro voor alle niet-onderworpen werknemers.

In plaats van deze vier cijfers, gaat men naar één tarief voor alle werknemers in de onderneming. Er zijn wel verschillende tarieven, op basis van de grootte van de onderneming, en de sector. Het standaardtarief bedraagt 87 Euro. Ondernemingen met een lager risico (dit wordt bepaald aan de hand van de NACE-code), zullen 52 Euro per werknemer moeten neerleggen. Voor ondernemingen met 1-5 werknemers zijn lagere bedragen voorzien. Welke bedragen, dat vermeldt het persbericht niet, en mag ik dus ook nog niet zeggen. Hierop zul je nog even moeten wachten tot het KB effectief verschijnt.

Minister De Coninck heeft het specifiek over het groeiend probleem van burn-out. Hier heb ik het op 1 oktober van het vorige jaar nog over gehad. Hier kan men slechts één logische conclusie uit trekken: de minister leest mijn blog! Graag gedaan, Monica. (je had mijn naam wel even mogen vermelden in je persbericht, maar bon).

De nieuwe regeling schaft sommige periodieke medische onderzoeken af. Het periodiek onderzoek voor werken aan een beeldscherm gaat bijvoorbeeld sneuvelen (eindelijk!), en wordt vervangen door een risicoanalyse.

Het nieuwe en eenvoudige systeem laat soepelheid en maatwerk toe, zo zegt de minister in haar persbericht. En dat is effectief wel zo. Ik kan hierover niet in detail gaan, maar een onderneming zal inderdaad, veel meer dan nu, zelf kunnen bepalen op welke wijze de dienstverlening door haar externe dienst wordt ingevuld. Het wordt hierdoor wel wat koffiedik kijken wélke dienstverlening de ondernemingen precies zullen vragen. Gaan  we meer psychologen moeten aanwerven, zal er meer vraag zijn naar ergonomen, of blijft de arbeidsgeneesheer uiteindelijk toch het knelpuntprofiel waarachter alle externe diensten zitten te vissen in de steeds kleiner wordende poel?

Enfin, de hervorming van de tarificatie zal pas in voege gaan op 1 januari 2016, in plaats van het eerder voorziene 1 januari 2015. Het geeft dus wat meer tijd om een nieuwe visie uit te werken, en een nieuw evenwicht te vinden. Het worden alleszins interessante tijden.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...