Doorgaan naar hoofdcontent

Tarificatie externe diensten

Op 9 december van vorig jaar heb ik wat informatie over het ontwerp-Koninklijk-Besluit voor tarificatie van externe diensten op deze site geplaatst. De wettekst is ondertussen na wat lobbywerk van werkgevers- en werknemersorganisaties wat aangepast, en de gerapporteerde info dus gedeeltelijk achterhaald. Helaas mag ik nog niets over de details van het huidige ontwerp-KB zeggen, buiten datgene dat minister Monica De Coninck onlangs zelf  in een persbericht heeft verklaard. Maar bon, bij gebrek aan beter, here goes...


Momenteel is de tarificatie gekoppeld aan de individuele arbeidsrisico's van de werknemer. Deze risico's bepalen of de werknemer een periodiek medisch onderzoek bij de arbeidsgeneesheer moet ondergaan.
De werkgever betaalt jaarlijks ongeveer 120 euro voor elke jaarlijks onderworpen werknemer, 120/3 Euro en 120/5 Euro voor elke respectievelijk 3- en 5-jaarlijks onderworpen werknemer, en  120/7 Euro voor alle niet-onderworpen werknemers.

In plaats van deze vier cijfers, gaat men naar één tarief voor alle werknemers in de onderneming. Er zijn wel verschillende tarieven, op basis van de grootte van de onderneming, en de sector. Het standaardtarief bedraagt 87 Euro. Ondernemingen met een lager risico (dit wordt bepaald aan de hand van de NACE-code), zullen 52 Euro per werknemer moeten neerleggen. Voor ondernemingen met 1-5 werknemers zijn lagere bedragen voorzien. Welke bedragen, dat vermeldt het persbericht niet, en mag ik dus ook nog niet zeggen. Hierop zul je nog even moeten wachten tot het KB effectief verschijnt.

Minister De Coninck heeft het specifiek over het groeiend probleem van burn-out. Hier heb ik het op 1 oktober van het vorige jaar nog over gehad. Hier kan men slechts één logische conclusie uit trekken: de minister leest mijn blog! Graag gedaan, Monica. (je had mijn naam wel even mogen vermelden in je persbericht, maar bon).

De nieuwe regeling schaft sommige periodieke medische onderzoeken af. Het periodiek onderzoek voor werken aan een beeldscherm gaat bijvoorbeeld sneuvelen (eindelijk!), en wordt vervangen door een risicoanalyse.

Het nieuwe en eenvoudige systeem laat soepelheid en maatwerk toe, zo zegt de minister in haar persbericht. En dat is effectief wel zo. Ik kan hierover niet in detail gaan, maar een onderneming zal inderdaad, veel meer dan nu, zelf kunnen bepalen op welke wijze de dienstverlening door haar externe dienst wordt ingevuld. Het wordt hierdoor wel wat koffiedik kijken wélke dienstverlening de ondernemingen precies zullen vragen. Gaan  we meer psychologen moeten aanwerven, zal er meer vraag zijn naar ergonomen, of blijft de arbeidsgeneesheer uiteindelijk toch het knelpuntprofiel waarachter alle externe diensten zitten te vissen in de steeds kleiner wordende poel?

Enfin, de hervorming van de tarificatie zal pas in voege gaan op 1 januari 2016, in plaats van het eerder voorziene 1 januari 2015. Het geeft dus wat meer tijd om een nieuwe visie uit te werken, en een nieuw evenwicht te vinden. Het worden alleszins interessante tijden.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels