Doorgaan naar hoofdcontent

Tarificatie externe diensten - Een werkmiddel

In de blogpost "Een schoolvoorbeeld" gaf ik een concrete inschatting van de financiële gevolgen van de nieuwe tarificatie voor een fictieve scholengroep. Sedertdien heb ik veel reacties ontvangen, waaronder vele vragen om de berekening te maken voor hun onderneming.

Uiteindelijk heb ik maar besloten om de berekeningen in een Excelbestand te gieten. Dit bestand kun je downloaden via deze link. Hiermee kun je heel eenvoudig zelf al een inschatting maken van de verschillen voor en na, zonder dat je naar een rekenmachientje moet grijpen.

Update 10/06/2014, ter verdere toelichting.
- Deze berekeningswijze is van toepassing voor bedrijven van de legale assen A, B en C+. Voor de KMO's kun je het niet echt gebruiken, want hier voorziet het nieuwe KB geen preventie-eenheden. Zij krijgen alle medische onderzoeken binnen het forfait zonder extra kost (behalve de voorafgaande en periodieke onderzoeken in de bedrijven met 1-5 werknemers - maar zij krijgen dan weer extra verlaagde tarieven).
- Het aantal uren consultaties omvat een half uur per werknemer (waarvan een kwartier bij de arbeidsgeneesheer en een kwartier bij de verpleegkundige).

Enkel de gele velden moet je invullen (de hoofdactiviteit volgens NACE-code selecteer je uit een keuzelijst - die vind je ook in het tweede tabblad terug).


Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...