Doorgaan naar hoofdcontent

Gaming disorder en nog van dat leuks

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zal gameverslaving opnemen in de ICD-11. Deze elfde editie van de International Classification of Diseases is momenteel nog in draftversie, maar ze zal in de loop van dit jaar gefinaliseerd worden.


Gaming disorder krijgt de code 6C71, met als subgroepen 6C71.0 Gaming disorder, predominantly online6C71.1 Gaming disorder, predominantly offline en 6C71.Z Gaming disorder, unspecified. Daarmee zit het samen met 6C70 Gambling disorder in de Disorders due to addictive behaviours.

Gameverslaving wordt dus officieel een ziekte.

De DSM-5 heeft dit in 2013 al benoemd. De vijfde versie van het Handboek voor de Classificatie van Psychische Stoornissen van de American Psychiatric Association omschrijft het niet echt als een officiële aandoening, maar als een conditie die verder onderzoek verdient.

De DSM-5 beschrijft de conditie als het herhaaldelijk gebruik van op internet gebaseerde games, vaak met andere spelers, die tot aanzienlijke functioneringsproblemen leiden. In een jaar moeten aan vijf van de volgende criteria zijn voldaan:

  • Preoccupatie of obsessie met games
  • Ontwenningsverschijnselen bij het niet spelen van games
  • Tolerantie-opbouw: zichzelf almaar meer tijd gunnen om te gamen
  • Mislukte pogingen om het gamen af te bouwen of te stoppen
  • Geen interesse in andere activiteiten, zoals hobby's
  • Blijvend overmatig gebruik ondanks besef van gevaar voor de gezondheid
  • Liegen over gamegebruik
  • Gebruikt als manier om te ontsnappen: als uitlaatklep voor angsten en frustraties
  • Verlies of verwaarlozing van relaties


Ik kan op zich wel begrijpen dat men het wilt officialiseren. Regelmatig lees je wel eens over de een of andere Aziatische jongere die na 50 uren non-stop gamen dood neervalt. (Ik hoop dat hij dan tenminste het spel gewonnen heeft).

Maar waar trek je de grens? Beschouw je het dan ook als een aandoening wanneer een voor het overige best gemotiveerde student maandenlang elke avond tot laat in de nacht Dune II: The Battle for Arrakis speelt totdat hij de quasi onmogelijke missie van huis Atreides op de planeet Arrakis tot een succesvol en heroïsch einde heeft gebracht? Een puur hypothetisch voorbeeld uiteraard. Wat ik maar wil zeggen: de grens is vaag tussen een hobby en een obsessie.

Waarom zou je dan ook niet dezelfde logica toepassen op andere populaire en tijdverslindende activiteiten zoals bijvoorbeeld tv-kijken, of op café gaan? En dan heb ik het nog niet eens over al die verslaafden aan sportevenementen. Maar daar zijn eerder de partners de slachtoffers...

Dus, laat ons het eens toepassen op TV-kijken:
  • Preoccupatie of obsessie met tv-programma's: Heb je die laatste aflevering van Star Trek: Discovery al gezien? Ja? Laat ons alle details nog eens overlopen!
  • Ontwenningsverschijnselen bij het niet kijken van tv-programma's: Wat bedoel je, moet ik een hele week wachten op een nieuwe aflevering van The Good Place? *schuimbekken*
  • Tolerantie-opbouw: zichzelf almaar meer tijd gunnen om tv te kijken: Nog één aflevering van Stranger Things bingewatchen en dan stop ik ermee, echt.
  • Mislukte pogingen om het tv kijken af te bouwen of te stoppen: Nu is het genoeg, ik zeg Netflix definitief op.
  • Geen interesse in andere activiteiten, zoals hobby's: Gaan wandelen? Maar het gaat misschien regenen, zie je dat wolkje daar? Over regen gesproken: er komt een nieuwe serie "Rain" op Netflix, misschien moeten we daar eens naar kijken?
  • Blijvend overmatig gebruik ondanks besef van gevaar voor de gezondheid: Ik heb een hele interessante documentaire gezien over het gevaar van teveel TV kijken...
  • Liegen over TV-gebruik: Waar heb je het over? Ik heb maar één aflevering van House of Cards bekeken vorige week.
  • Gebruikt als manier om te ontsnappen: als uitlaatklep voor angsten en frustraties: Wat een stressvolle werkdag! Even kijken naar de elfjes en eenhoorns in Mia & Me.
  • Verlies of verwaarlozing van relaties: Een familiefeest? Maar de nieuwe Sherlock is op tv!
Klinkt dit (overigens volledig hypothetisch) voorbeeld je bekend in je oren? Gefeliciteerd, dan heb je een full-fledged TV disorder*!

*Copyright pending

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski