Doorgaan naar hoofdcontent

Boeken top tien 2017

So many books, so little time. Van de 134 boeken die ik in 2017 gelezen heb (Hoe? Dat leg ik hier uit). waren de meeste best goed. Een (gelukkig klein) aantal waren waardeloos. En er zaten ook een aantal  pareltjes tussen.

Hieronder mijn top-tien, in chronologische volgorde. Wil je de volledige lijst zien? Die vind je hier terug.


Eerst toch ook nog even mijn tien favorieten van 2016. 

Want 2016 was echt een goed boekenjaar voor mij. Ik heb in dat jaar een aantal echt fantastische boeken gelezen die ik toch nog even wil delen. In feite voel ik me nog te beperkt met onderstaande tien:

Ok, en nu die van 2017.

De Remembrance of Earth's Past-trilogie van Cixin Liu
Okee, strikt gezien zijn het drie boeken, en heb ik het eerste in 2016 gelezen. Maar deze sci-fi-trilogie is dermate goed, dat ze gewoonweg in mijn top-tien moet verschijnen. Diepgaand, meeslepend, filosofisch en wetenschappelijk gefundeerd. Een meesterwerk.

Boeiend relaas over de Zwarte Dood, de pestepidemie die tussen 1346 en 1351 in Europa woedde, en ook in de volgende eeuwen regelmatig een come-back maakte.

Nooit gedacht dat men het wiskundig concept van oneindigheid boeiend en begrijpbaar zou kunnen brengen, maar dit boek slaagt erin. Ik ben een deel wel weer vergeten, en zou het opnieuw willen lezen. Maar gezien mijn aardse bestaan niet oneindig is, kies ik toch telkens voor het lezen van een nieuw boek.

Hoe je op basis van anonieme data uit Google Analytics diepgaande en verstrekkende informatie kunt vergaren. Boeiend, en op humoristische wijze gebracht.

De klassieke welzijnsadviezen op zijn kop gezet. Volg deze adviezen, en je voelt je gegarandeerd ellendig. Originele aanpak; voor alle duidelijkheid, het doel is wel degelijk nog steeds om je welzijn te verbeteren, maar is hier op een luchtige en grappige wijze gebracht.

In 2016 zou het mijn top-tien niet hebben gehaald, maar op zich is dit ook een interessant boek met tips over hoe je je tijd het best kunt indelen. Toeval wou ook dat, net toen ik mijn tijd aan het monitoren was (meer hierover in mijn artikel 672 kwartieren), deze auteur het hier ook over had.

Awakenings van Oliver Sacks
Mijn favoriet blijft nog steeds zijn The Man Who Mistook His Wife For A Hat, maar ook dit boek van de onlangs overleden neuroloog dr. Sacks is heel interessant. Toch nog heel anders dan de film, het is meer een oplijsting van verschillende patiënten en hun verschillende reacties op het medicijn L-Dopa.

What Happened van Hillary Rodham Clinton
Ik heb door dit boek nog meer respect gekregen voor deze dame. Inzichtrijk, begeesterd, competent. Ze zou een heel goede president voor de USA geweest zijn, maar het heeft helaas niet mogen zijn.

Nooit Meer Te Druk van Tony Crabbe
Hij brengt mooi allerhande wetenschappelijk gefundeerde adviezen rond het managen van je tijd en energie samen.

Deep Work: Rules for Focused Success in a Distracted World van Cal Newport
Wellicht mijn favoriet van dit jaar. Dit boek heeft me doen inzien dat ik niet de juiste prioriteiten stel. Geeft het (voor mij althans) revolutionaire voorstel om niet al je mails te beantwoorden, en om moeilijk bereikbaar te zijn. 

Ik hoop dat ik wat inspiratie heb gebracht voor je eigen boekenlijst van 2018. Want vergeet niet: Anyone who says they have only one life to live, must not know how to read a book.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels