Doorgaan naar hoofdcontent

De Inca Trail

De zomer van 2000. Samen met twee vrienden, Lode en Dirk, ben ik aan het rondreizen in Peru en Bolivië. Zonder echt vooropgestelde agenda trekken we met vliegtuig, trein, bus en te voet doorheen de ruige hoogvlaktes van de Andes. Als eerste bestemming wagen we ons de ochtend na onze aankomst in Cusco aan de driedaagse Inca Trail; het beroemde pad naar Macchu Picchu. In een begeleide groep reizen we op hoogtes tot 4000 meter doorheen indrukwekkende verzichten en microklimaten. 

En ik haat haat HAAT elk moment ervan.

De begeleide groep op de Inca Trail. Ik ben de derde van rechts.

"You are here one day?" vraagt de Japanse student ons verbijsterd, wanneer we met het busje naar de vertrekplaats hotsen. "Me third day, to prepare." Het reisadvies was ook om ten minste twee dagen op voorhand ter plaatse te blijven, om te kunnen acclimatiseren aan de hoogte. We hebben de avond ervoor wel al gemerkt dat er iets gaande is, toen Lode en ik om een onduidelijke reden in lachen uitbarstten en ons maar niet konden herpakken; een "natural high" door de ijlere lucht.

"We don't need it," zegt Dirk stoïcijns. En als bijkomende duiding: "We're from Belgium." Deze uitwisseling heeft een diepe indruk nagelaten op de student; want achteraf kan ik in zijn online reisblog hem uitgebreid zien verhalen over "… the impressive three doctors from Belgium, who arrived only the evening before and already joined the Inca Trail!"

Een uur na de start van de wandeling bengelen Lode en ik aan het eind van de groep. Een van de drie begeleiders is ons voortdurend aan het opjutten. "Come on, boys. You walk faster, si? I'm old but is easy, so you can too, no?" Ik ben te druk bezig met happen naar adem om hier een waardige repliek op te leveren. Die avond komen we, een uur na de rest van de groep, uitgeput op de verzamelplek aan. De eerste twee gidsen hebben de tenten al opgezet. 

Dag twee worden we gewekt door de gidsen. Ze hebben hete coca-thee klaarstaan; coca-bladeren overgoten met kokend water, en rijkelijke hoeveelheden suiker. Heerlijk spul; ik drink er vijf koppen van. Die dag heb ik vleugels; het grootste deel is bergaf, en ik ren het pad af. Die avond kom ik veruit als eerste in het basiskamp aan, ruim een uur vóór de rest. Die avond brengen we tot laat in de nacht door aan een kampvuur, en maken we de flessen bier soldaat die Dirk mee heeft gebracht in zijn rugzak. Reisblog van de Japanse student: "The doctors from Belgium even brought beer!"
Okee, misschien dat ik deze dag nog niet zo erg vind. 

Maar dag drie regent het pijpenstelen. Na drie uur wandelen merk ik dat een "imperméable" regenjas uiteindelijk toch niet volledig waterdicht blijft. De rest van de dag moet ik volledig verkleumd en dodelijk vermoeid doorstappen. Wanneer we uiteindelijk in Macchu Picchu aankomen ben ik not impressed. Een hoop stenen, so what? Ik wil enkel wat droge kleren en een warm bed.

De volgende dagen kan ik de ervaring in mijn geheugen verzegelen met hoge koorts en het ophoesten van gele fluimen. 

Moest ik in de tijd terug kunnen gaan, zou ik het nooit opnieuw doen. Het was werkelijk een verschrikkelijke ervaring. Maar het heeft me wel geïnoculeerd. Wanneer ik nu een fysiek zware ervaring heb; eindeloos lang stappen of lopen door weer en wind; dan denk ik terug aan de Inca Trail, en dan denk ik "ach, zo erg is dit nog niet", en zet ik door. Ik voel ook minder hinder van lichte temperatuurverschillen dan de gemiddelde kantoorzombie.

Wellicht is het voor iedereen zinvol om een dergelijke beproeving door te maken. Dat helpt om mindere moeilijkheden beter te kaderen, en sterkt je in je voornemens.

Populaire posts van deze blog

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h

Bescherming voor Brusselse huishoudhulpen: Wat er verandert

Het Brussels Parlement heeft recentelijk besloten de rechten en arbeidsomstandigheden van huishoudhulpen te versterken. Dit artikel beschrijft de kernpunten van deze ordonnantie en hoe deze de huishoudhulpen in Brussel beïnvloedt. Groeiende behoefte aan bescherming Brussel telt op dit moment 28.137 huishoudhulpen, waarvan 21.393 Brusselaars zijn. 95 procent van hen is vrouw, veelal van buitenlandse afkomst en met een lage opleiding. Zij verzorgen dagelijks de huishoudelijke taken van 116.162 gebruikers. Met zo'n omvangrijke groep is het duidelijk dat hun bescherming en welzijn van het grootste belang zijn, zo stelt Brussels minister van Werk Bernard Clerfayt (DéFI) via zijn ordonnantie.   Opleiding en begeleiding Een kenmerk van de nieuwe regelgeving is de focus op opleiding. Elke nieuwe werknemer in de sector moet een initiële opleiding van 9 uur ondergaan, gevolgd door een jaarlijkse verplichte opleiding van 16 uur. Ter ondersteuning hiervan zullen bedrijven hun werkn

Organic Dust Toxic Syndrome (ODTS)

De term Organic Dust Toxic Syndrome werd voor het eerst in 1985 gebruikt. De aandoening, die is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen, geeft doorgaans geen blijvende schade.   ODTS? Toxische inhalatiekoorts veroorzaakt door een plotse blootstelling aan hoge dosissen organisch stof werd al in de jaren 70 in de medische literatuur beschreven. Op een symposium in 1985 werd voor het eerst de term Organic Dust Toxic Syndrome (oftewel Toxisch Organisch Stof Syndroom) geopperd. De aandoening is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen met soms ook klachten van de longen die één tot vijf dagen aanhouden, en geeft doorgaans geen blijvende schade. Oorzaak ODTS kan optreden in allerlei werksituaties en beroepen met blootstelling aan organisch stof (zie kader). ODTS wordt veroorzaakt door een plotse en hoge blootstelling aan stof van organische oorsprong dat grote hoeveelheden bacteriën en/of schimmels bevat. De bacteriën bevatten endotoxinen, en de schimmels mycotoxinen (mee