Doorgaan naar hoofdcontent

Hittegolf - welke dranken zijn het beste

Als tussendoortje, onlangs de vraag gehad van een werkgever of ze sport- of energiedranken ter beschikking mogen/moeten stellen van hun medewerkers bij een hittegolf.

Mijn antwoord in het kort: water blijft de beste optie. Isotone (sport)dranken mogen zeker, maar zijn niet echt nodig. Energiedranken zijn niet aan te raden.


Het officiële advies van het Voedingscentrum: de hoeveelheid zout die van nature in ons voedsel zit, is voldoende. Zelfs bij overmatig zweten in uitzonderlijk warme omstandigheden (zoals de huidige hittegolf) heeft men niet significant meer zout nodig. Er is dus geen risico op tekorten wanneer men voldoende (gewoon) water drinkt.

Niet dat het uit den boze is om isotone sportdranken ter beschikking te stellen. Een teveel aan zout verhoogt dan wel het risico op een verhoogde bloeddruk, hart- en vaatziekten en nierziekten, maar de hoeveelheid die er in deze dranken zit, is zeker niet zo hoog dat er een gezondheidsrisico is. Maar uitgebreide studies hebben aan de andere kant ook niet echt een meerwaarde aangetoond van deze dranken; ze hebben uiteindelijk voornamelijk een commerciële bestaansreden. Pas bij intensieve sporters, die langer dan een uur aanhoudende inspanningen leveren, zou het een licht voordeel geven naar prestaties. En ook in deze gevallen is er zeker geen nadelig gezondheidseffect om dergelijke drankjes achterwege te laten. Dus: het mag, maar moet niet.

Een gezondheidsrisico is er dan weer wel bij energiedranken. Die bevatten veel suikers, niet zozeer zout en andere mineralen. Dergelijke gesuikerde dranken gaan dus minder de dorst lessen, en leiden door de suikerpiek tot een (over)compenserende insulinepiek met suikerdip. Bij een hittegolf met al meer risico op vermoeidheid en concentratiestoornissen niet zo handig. En op langere termijn geven ze dan nog eens meer risico op overgewicht en suikerziekte. Deze zijn dus zeker niet aan te raden.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...