Doorgaan naar hoofdcontent

Zullen vakantiejobs nog mogen?

Het SARS-CoV-2-virus wordt geklasseerd in biologische agentia groep 3. Afhankelijk van wanneer dit officieel gepubliceerd wordt in het Belgisch Staatsblad, zal dit ook impact hebben op de vakantiejobs deze zomer. Want biologische agentia groep 3 en 4 behoren tot de verboden werkzaamheden voor jongeren.



Momenteel staan de coronavirussen al vermeld in het KB Biologische agentia, onder risicogroep 2. Er was al een advies van de Belgian Biosafety Server (BBS) en de dienst Welzijn op het Werk van de FOD WASO om het SARS-CoV-2 virus te classificeren onder risicogroep 3, ik heb daar op 20 april nog een artikel over gemaakt voor Kluwer.

De Europese Commissie heeft nu een nieuwe richtlijn opgesteld die 24 juni van kracht wordt. Hierin wordt het SARS-CoV-2-virus geclassificeerd onder de risicogroep 3. De lidstaten hebben tot 24 november om hun eigen wetgeving aan te passen. 


Jobstudenten of studenten-werknemers worden volgens de welzijnswetgeving ook beschouwd als jongeren (categorie e). Zij mogen niet blootgesteld worden aan (onder meer) biologische agentia groep 3 en 4. 

Er zijn uitzonderingen mogelijk op deze verboden activiteiten. Hiervoor moet dan wel voldaan zijn aan vijf voorwaarden:
  • De jobstudent is minstens 18 jaar oud
  • De studierichting stemt overeen met de werkzaamheden die eigenlijk verboden zijn
  • De werkgever treft de nodige preventiemaatregelen
  • De activiteiten vinden plaats in het bijzijn van een ervaren werknemer
  • Het advies van het comité en de preventieadviseur wordt gevraagd

Wat houdt dit alles nu concreet in? 

Je kunt argumenteren dat dit risico eigenlijk enkel van toepassing is bij werknemers die vanuit hun functie een verhoogd risico op contact met het SARS-CoV-2-virus hebben. Bijvoorbeeld ziekenhuismedewerkers, of werknemers in woonzorgcentra. 

Of in het verlengde ervan, brandweerlieden of ambulanciers - zeker nu Fedris ook hen erkent voor aanvragen van beroepsziekte hiervoor. 

Fedris voorziet een nieuwe uitbreiding, naar ook werknemers in essentiële sectoren die actief zijn gebleven in de periode van 16 maart tot 17 mei. 

Dus dan zouden ook werknemers in grootwarenhuizen dit risico toegewezen moeten krijgen - maar misschien ook niet, want je kunt argumenteren (zoals Fedris doet met haar datumbepaling) dat na 17 mei het risico "niet meer zo hoog" is, en dus niet meer van toepassing. 
Maar dat is een zeer indicatieve interpretatie, ik zou niet de advocaat willen zijn die dat juridisch moet verdedigen.


Als het risico wél van toepassing is/blijft voor jobstudenten die contact met het publiek hebben, dan zouden bijvoorbeeld horeca-uitbaters of grootwarenhuizen dus geen jobstudenten meer mogen aanstellen. 

Behàlve jobstudenten die toevallig ook studenten geneeskunde of verpleegkunde zijn.
Want die volgen een studierichting die overeenstemt met de werkzaamheden die eigenlijk verboden zijn.

Ja, het zal een interessante discussie worden.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...