Doorgaan naar hoofdcontent

Wat als de werknemer om medische redenen geen mondmasker mag dragen?


Dragen van een mondmasker is verplicht onder bepaalde omstandigheden, bijvoorbeeld in het openbaar vervoer en in de horeca. Maar wat als de werknemer een medisch attest voorlegt van de behandelend arts, dat hij/zij geen mondmasker moet dragen om medische redenen?



Er zijn steeds meer mensen die geen mondmasker willen dragen, om welke reden dan ook. Ik vind dat om te beginnen al behoorlijk ironisch: toen er nog geen mondmaskers te verkrijgen waren, stond iedereen te roepen hoe ongehoord dat was, en dat er zo snel mogelijk voldoende mondmaskers moesten komen. En terecht hoor. Maar nu ze er zijn, wilt men ze niet meer dragen. Typisch.

Principe PBM


Nu, het principe rond dragen van mondmaskers op het werk is gelijkaardig aan dat van persoonlijke beschermingsmiddelen zoals bijvoorbeeld veiligheidsschoenen. Wanneer uit een risicoanalyse is gebleken dat deze nodig zijn voor een bepaalde werkpost of functie, dan is het verplicht. Als een werknemer een medisch attest aanbrengt van een behandelend arts, dan is het de arbeidsarts die oordeelt of dit advies gegrond is.

Wanneer is het gegrond?


Om al direct een mythe de wereld uit te helpen: mondmaskers leiden niet tot een daling van het zuurstofgehalte in het bloed, ze geven geen nadelige effecten wanneer ze lange tijd gedragen worden. Ze zijn niet compleet nieuw hé mensen, ze worden al decennialang gebruikt. Chirurgen dragen zulke mondmaskers dag in dag uit, uren aan een stuk, en het is toch niet dat je bij hen hersenschade - ok, slecht voorbeeld.

Natuurlijk zijn ze niet altijd even comfortabel, maar daar is soms ook wel wat aan te verhelpen. Aften in de mond bijvoorbeeld zijn een gevolg van mondmaskers die te strak zitten. Dus een kleine aanpassing verhelpt hieraan. De last van de oren is te verhelpen met een hulpstukje. Google maar op "earsaver" en je vindt het wel. Aandampende brilglazen zijn ook eenvoudig op te lossen, dat heb ik in een eerder blogartikel al uitgelegd.

Dus ik zou niet goed weten voor welke medische aandoeningen het niet dragen van een mondmasker gegrond zou zijn. Larvofobie* misschien?

Het advies van de arbeidsarts


Indien de vraag niet gegrond is, dan krijgt de werknemer enkel een formulier van gezondheidsbeoordeling met een advies van geschiktheid, en moet die het mondmasker dragen.

Indien wel, dan mag de werknemer wanneer het mondmasker verplicht is, niet tewerkgesteld worden op de werkpost, en dient die ofwel overgeplaatst te worden naar een andere werkpost, ofwel komt die op tijdelijke overmacht.

Belangrijke aanvulling hierop is het recente Ministerieel Besluit houdende dringende maatregelen om de verspreiding van het coronavirus COVID-19 te beperken van 30 juni 2020. Hierin staat dat “zelfs indien ze niet volledig gelijkwaardig zijn in termen van bescherming, gelaatsschermen mogen worden gebruikt, bij wijze van medische uitzondering, wanneer het dragen van een mondmasker problematisch of onmogelijk is”. Dus wanneer gegrond, en wanneer toegelaten volgens de risicoanalyse, dan kan de arbeidsarts ook adviseren dat een gelaatsscherm i.p.v. een mondmasker ter beschikking wordt gesteld.

Nog alternatieven?


Recent heeft een bedrijf uit Roeselare transparante mondmaskers gemaakt. Een arbeidsinspecteur heeft al aangegeven dat ze dit niet als evenwaardig beschouwen van een mondmasker, omdat ze niet goed aansluiten. Ze vinden het ook geen adequaat alternatief voor een gelaatsscherm.

Nu, ik ben het daar niet mee eens. Ook de zelfgemaakte en chirurgische mondmaskers laten nog viruspartikels door, het zijn enkel de FFP2 maskers die een voldoende filtering geven. Het belangrijkste effect van de niet-FFP2-mondmaskers is de bescherming van anderen, doordat het de uitgestote speekseldruppeltjes minder ver verspreidt (verspreiding speekseldruppeltjes haal ik ook aan in deze video). 

Het effect van een dergelijk masker is dus m.i. wel vergelijkbaar met dat van een gelaatsscherm, dat een fysieke barrière vormt. Bij hoesten, niezen, en ook gewoon praten, zullen speekseldruppeltjes minder ver geraken. 

Dus als het leidt tot een groter gebruiksgemak en dan ook een grotere compliance, zou ik hierover wel een positief advies geven. Maar als werkgever hou je er wel best rekening mee dat de inspectie dit (voorlopig toch) niet zo ziet.

* Larva = Latijn voor masker. Dus larvofobie = angst voor maskers.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...