Doorgaan naar hoofdcontent

Zes (+1) tips voor videovergaderingen

Het voorbije jaar heb ik letterlijk honderden videovergaderingen gedaan. En ik zie nog altijd een aantal basisprincipes die niet worden toegepast. Dus bij deze, geheel vrijblijvend, een aantal tips.

1. Laat jezelf zien

Ja, het is wellicht meer comfortabel om je camera uit te laten, maar het geeft de spreker het gevoel dat die tegen lucht praat. Dus zeker wanneer er een beperkt aantal deelnemers is, laat jezelf zien. En hé, ik geef volmondig toe: wanneer er veel deelnemers zijn, en (bijna) iedereen laat de camera uit, dan doe ik dat ook. Want ik besef maar al te goed dat ze anders de hele meeting naar mijn gezicht zitten te staren, bij gebrek aan ander beeldmateriaal. En het uitschakelen van de camera laat me in zulke meetings ook toe om ondertussen ongestraft andere taken te doen, zoals mails beantwoorden. Waar de overige deelnemers zich ongetwijfeld ook aan bezondigen.

2 Plaats de camera op ooghoogte

Als je jezelf dan toont, doe het dan ook goed. Mijn god, ik kan niet meer tellen naar hoeveel neusgaten ik al heb zitten staren. Ik zeg het je rechtuit: het is weinig flatterend. Het is niet moeilijk om een aantal boeken of een kartonnen doos onder je laptop te zetten, zodat die wat hoger staat. Gebruik een apart toetsenbord en muis, wat sowieso ergonomisch beter is. En omdat je minder met je nek gebogen naar je scherm zit te staren, zal je ook minder snel nek- en hoofdpijn krijgen.

3 Kijk naar de camera

Ik probeer dit toe te passen tijdens een webinar, of wanneer ik aan het woord ben in een videovergadering. Het is niet evident, want onwillekeurig gaan mijn ogen naar de powerpoint die ik aan het brengen ben of naar de gesprekspartner op mijn scherm. Maar zo lijken je ogen naar beneden gericht.

4 Zorg voor een goede verlichting

Zit je tegenover een raam of in een donkere ruimte, dan ziet je gesprekspartner enkel een silhouet. Zo is het moeilijker om gezichtsuitdrukkingen te zien, en dat is voor die persoon ook vermoeiender. Zorg dus voor een betere verplichting, ofwel door je bureau anders in te richten, ofwel door een extra lamp te plaatsen. 

5 Zorg voor een goede achtergrond

Oh, hier heb ik al veel mee gespeeld. Achtergronden met stapels toiletpapier, het hotel uit The Shining, de wachtzaal van The Good Place… berglandschappen en vakantieoorden, lockdownfeestjes en dokterskabinetten. Maar uiteindelijk heb ik een professionele achtergrond van Microsoft hergebruikt, met een Attentia logo en een wekelijkse veranderende "inspirational quote". Want dat maakt toch een verschil wanneer je het activiteitenverslag uitlegt op een comité. En ik ben blij dat een aantal collega's me die achtergrond hebben gevraagd en ze nu ook gebruiken. Wanneer ik nu mensen zie met een rommelige achtergrond of een die enkel vervaagd is, dan vind ik dat een gemiste kans.

6 Vergeet het geluid niet

"Je micro staat uit". Oh hoe cliché, niet? Elke meeting gebeurt het. Nog altijd. Mij ook hoor, maar toch niet zo vaak (meer). Wanneer je geluid aan staat, hou rekening met wat de anderen ervaren. Heb je al een aantal keer de opmerking gekregen dat er een echo klinkt wanneer jouw micro aan staat? Ja? Wel, doe er dan in hemelsnaam iets aan. We zijn nu al een jaar verder, is het zoveel gevraagd om dit eens tien minuutjes te bekijken?! (ok, ik liet me hier even gaan…).


Zo, dat zijn dus een aantal tips, waarbij je met een minimum aan investering al een heel verschil kunt maken.

En als afsluiter geef ik ook nog bonustip nummer 7: Als je je gesprekspartners écht wilt verwennen, investeer dan in een degelijke microfoon. Daarmee vermijd je ook opmerkingen zoals "je moet naar je laptop blijven kijken, anders horen we je niet meer". Gebruik geen bluetooth microfoon en/of geluidsboxen, want de kleine vertraging in het geluid zorgt voor die ergerlijke echo waar ik het eerder al over had. Zelf heb ik een Blue Yeti microfoon die ik al vaak heb kunnen gebruiken voor podcasts en webinars, en wat echt een heel verschil maakt in geluidskwaliteit.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...