Anderhalf jaar covidpandemie heeft bij heel wat mensen wat losgemaakt. Het aantal werknemers dat hun baan opzegt, is ook in België sinds lange tijd niet zo hoog geweest.
Dit fenomeen is deels te wijten aan een toename van het aanbod op de arbeidsmarkt. In 2020 en zeker tijdens de eerste maanden van de pandemie waren er maar heel weinig banen beschikbaar, zodat veel werknemers hun plannen voor loopbaanverandering in de wacht zetten.
Maar dat is slechts het halve verhaal. Veel nieuwe mensen zijn nu om verschillende redenen actief op zoek naar verandering in hun leven.
Sommige mensen zijn door de pandemie bijvoorbeeld gaan beseffen dat het leven te kort is om tijd door te brengen in de verkeerde onderneming, met de verkeerde mensen of in een roeping waar ze niet langer in geloven. En dat is een goede zaak! Als de pandemie je nieuwe inzichten heeft gegeven, is dat een geschenk. En door hierop actie te nemen, kun je de rest van je leven een nieuwe wending geven.
Er is echter een minstens even grote groep werknemers die zich opgebrand voelt na een moeilijke periode met veel stress en een toegenomen werkdruk, en gewoon verandering wil. Ook in mijn kennissenkring hoor ik wel eens zeggen dat ze ander werk zouden willen doen dat meer voldoening geeft, meer mogelijkheden tot telewerk (of net niet), beter betaald wordt en een betere work-life balance geeft. Oh nou, tja dat wil ik ook wel!
Wil je veranderen omdat je het wat rustiger aan wil doen? Besef dan dat het starten van een nieuwe baan meestal een periode is van hoge stress, waarbij je extra inspanningen moet leveren om je in te werken en relaties met nieuwe collega's moet opbouwen. Het gras is bovendien groener aan de overkant. Recruitement is propaganda. Die droombaan met massa's ontwikkelmogelijkheden en flexibiliteit? Die blijkt uiteindelijk toch niet zo anders te zijn als je huidige job. Die B&B die je gaat uitbaten in de Provence? Dat is ook hard werken hoor.
En wil je veranderen gewoon "om iets anders te doen"? Wel, ik moet dan denken aan een scène uit de film Total Recall. De vakantieconsulent vraagt aan Arnold: "Wat is er precies hetzelfde aan elke vakantie die je ooit hebt gemaakt?" Het antwoord: "jezelf". Wat ik wil zeggen: als je je niet goed in je vel voelt, dan gaat een verandering van werk je geen soelaas bieden. Je gaat je in die nieuwe job even ellendig voelen. De verandering zal in zulke gevallen niet van buitenaf komen, maar moeten beginnen van binnen jezelf.
Dus ja, het leven is inderdaad te kort om je hele carrière te besteden aan iets wat je niet leuk vindt, of waarbij je moet werken met mensen die je niet vertrouwt of respecteert. In zulke gevallen zal verandering zeker gerechtvaardigd zijn. Maar neem geen impulsieve beslissingen. Het gras lijkt altijd groener aan de overkant, totdat we die kant van dichtbij bekijken.