Doorgaan naar hoofdcontent

Kwaliteit en kwantiteit

Onlangs las ik onderstaande in Black Box Thinking: Why Some People Never Learn from Their Mistakes - But Some Do, van Matthew Syed; en ik denk dat ik het ook al eens gelezen heb in Fail Fast, Fail Often: How Losing Can Help You Win van Ryan Babineaux en John Krumboltz. Allebei heel goede boeken, by the way.



Een groep proefpersonen kreeg de opdracht om een zo mooi mogelijke pot te bakken. Ze mochten er zo veel of zo weinig maken als ze wilden, ze zouden slechts op één exemplaar, hun beste, beoordeeld worden.

Een andere groep kreeg dan weer de opdracht om zoveel mogelijk potten te bakken; ze zouden enkel beoordeeld worden op het aantal afgewerkte producten, ongeacht de kwaliteit ervan.

Maar na afloop van de test gingen de onderzoekers tóch voor beide groepen de kwaliteit ervan beoordelen (the sneaky bastards).

En wat bleek?

De kwantiteitsgroep leverde kwalitatief hoogstaander producten af dan de kwaliteitsgroep. Door het snel en vaak uitvoeren, vaak falen en leren uit de fouten, werden de proefpersonen uit de kwantiteitsgroep steevast beter in de uit te voeren handelingen.

De kwaliteitsgroep daarentegen was zeer minutieus bezig met elke pot, om er het perfecte product van te maken; maar doordat ze te weinig experimenteerden en uitprobeerden, werden ze nauwelijks beter.

Moraal van het verhaal: oefening baart kunst. En je moet geen schrik hebben om fouten te maken, want hierdoor leer je juist.

Ik ben er ook door gaan beseffen dat ik dezelfde fout maak als de kwantiteitsgroep. Zoals ik in een eerder blogartikel Reputatiemanagement al aangaf: ik publiceer de laatste tijd veel minder vaak omdat ik steeds een mooi afgewerkt product wil afleveren. Terwijl ik nochtans graag schrijf.

Dus bij deze heb ik beslist om opnieuw vaker uit de losse pols te bloggen, "warts and all".

En door het feit dat ik dit nu ook publiekelijk kenbaar heb gemaakt, is de kans ook groter dat ik me hier effectief aan hou. Heb ik ook ergens gelezen, maar ik ben vergeten waar. En nu ga ik dit dus niet zitten opzoeken. Yes, I'm a rebel.

Populaire posts van deze blog

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h