De coronakilo's zijn er ook bij mij bijgekomen. Ik zit op mijn hoogste gewicht sinds 2013, met een BMI van 25,3 - overgewicht dus!
Mijn opvolglijsten en actieplannen werken doorgaans goed, maar niet in tijden van corona. Het gewicht dat ik in de weekends en vakantieperiodes erbij kwam, compenseerde ik door tijdens de werkweek quasi niets te eten, enkel 's avonds. Blijkt sinds enkele jaren in plaats van "onverantwoord ongezond" plots "hip and trendy" geworden te zijn, onder de noemer "intermittent fasting". Nou nou.
Maar door al dat telewerk is de verplaatsing tot aan de keuken zeer laagdrempelig geworden, en - ik moet het toegeven - ik heb de laatste maanden tegen de avond ook een lagere zelfbeheersing (na een hele dag beslissingen nemen val ik terug op automatische piloot), dus de koekjes, snoep en chips krijgen een gevaarlijk lage kasthalfwaardetijd.
Het jaar telt nog slechts 50 dagen. En gezien ik telkens in november en december in gewicht toeneem (of toch alleszins ELKE keer in de voorbije zeven jaar), is het double jeopardy.
Tijd dus voor een nieuwe strategie.
Er zijn natuurlijk de "basics" zoals jezelf afleiden met iets anders wanneer je zin hebt om te snacken, à la "Mmh, nu zou een koekje er wel ingaan... - oh kijk daar, een interessant artikel over corona! Wow, blijken cafés en restaurants dan toch effectief belangrijke besmettingsbronnen van corona te zijn? Wie had dat ooit gedacht! Even verder bekijken...".
Of de aanpak bij de bron, haal het niet in huis = werk met boodschappenlijstjes waar zulk lekker vergif niet op vermeld staat.
Maar ook dat werkt al niet meer - ik heb het bij het winkelen veel te druk met het ontsmetten van handvaten, afstand houden van andere potentieel besmette shoppers en verschrikt opkijken wanneer ik iemand hoor kuchen. Dus dan is het "Twee dozen koekjes en de derde gratis? Come to daddy." Hoe meer, hoe beter - want, zo overtuig ik mezelf:
1 die koekjes zijn toch tot eind 2023 houdbaar, ik hoef die niet direct op te eten EN
2 ik bespaar geld, want kijk, de derde doos is gratis EN
3 hierdoor moet ik minder vaak naar de winkel = lager besmettingsrisico voor mezelf en voor anderen EN
4 ondertussen sta ik blijkbaar al aan te schuiven aan de kassa, dus het is toch te laat om nog van gedacht te veranderen (wat ik sowieso niet hoef te doen, want ik heb al drie heel redelijke en overtuigende argumenten aangehaald)
Om dan drie dagen later opnieuw naar de winkel te gaan, want de koekj- eh, het fruit is op.
Dus heb ik een nieuw plan.
Mijn dochters zullen er voor zorgen dat ik me aan een gezond eetpatroon houd.
Ik heb een scorekaart opgehangen op het memobord in de keuken. Elke keer dat ik me bezondig aan ongezond snacken, mogen mijn meisjes me een strafpunt toekennen. En als ik aan tien strafpunten kom, mogen ze speelgoed kopen; na lange onderhandelingen zijn we ook tot een akkoord gekomen over het budget hiervoor (25 euro).
Ik ben hier vorige week al mee gestart. Tot dusver heb ik één strafpunt verzameld, ben nota bene nog zo eerlijk geweest om zelf te zeggen dat ik een handvol M&M's heb gegeten (nu, misschien was het ietsje meer dan een handvol… maar tja, wat is een handvol eigenlijk?). Enfin, voorlopig helpt het wel als motivator, des te meer omdat ik ook in concurrentie ben met mijn echtgenote - no way dat ik meer strafpunten zou hebben dan mama!