Doorgaans let ik op wat ik eet, maar af en toe kan ik niet aan de verleiding weerstaan. Als ik 's avonds thuis kom na een lange, mentaal zware dag, dan durf ik nogal eens te grijpen naar snacks. Hoe ik dat toch in de perken houd? Door een aanpak bij de bron.
Een gekend verhaal in de medische literatuur gaat over de Brits wetenschapper John Snow. Iets minder fotogeniek dan het Game of Thrones personage Jon Snow, maar met wel een grotere impact als grondlegger van de huidige wetenschappen van epidemiologie en volksgezondheid.
Ik ga er geen uitgebreid verhaal rond spinnen, maar enkel de highlights geven. Waar het op neerkomt: er was in een wijk in Londen een epidemie van cholera, en onze dear John heeft kunnen deduceren dat het veroorzaakt werd door besmet water uit één waterput. De oplossing? De zwengel werd van de pomp gehaald. Niemand kon er nog water oppompen. En niemand werd nog ziek. Bam! Een prachtig voorbeeld van een aanpak bij de bron. Of put, hahaha.
Enfin, dezelfde aanpak is dus nuttig voor die momenten van zwakheid. Heb je 's avonds nogal eens zin in snacks? Kun je niet weerstaan aan die heerlijke zak chips, of die smakelijke doos koekjes? Dan is de oplossing heel eenvoudig: haal het gewoon niet in huis.
Je bent veel minder geneigd om 's avonds, wanneer een snackgoesting de kop opduikt, de wagen in te springen en naar de winkel te rijden, dan om naar de keuken te gaan en in de kast te grijpen, alle goede voornemens ten spijt.