Doorgaan naar hoofdcontent

Er was eens...

Er was eens een prachtige bibliotheek waar duizenden boeken stonden te schitteren in het licht van de zon. In deze bibliotheek stond een boek dat er al vele jaren stond en dat vele harten had veroverd. Het was het boek van de Britse schrijver Roald Dahl, vol met magische verhalen en onvergetelijke personages.

Maar op een dag begonnen de mensen te praten over de woorden die in het boek stonden. Sommige woorden waren niet meer passend voor deze tijd, vonden ze. Ze wilden dat de woorden werden veranderd, zodat de verhalen voor iedereen toegankelijk bleven.

Sommige mensen waren boos, omdat ze dachten dat de verhalen van Roald Dahl niet veranderd mochten worden. Maar anderen begrepen dat verhalen evolueren en dat gevoeligheden veranderen.

En zo werd er besloten om de woorden aan te passen, zodat de verhalen relevant zouden blijven voor de toekomst. Woorden zoals "dik" en "lelijk" werden weggehaald, omdat deze woorden sommige mensen kwetsten.

Maar dit was niet de eerste keer dat de verhalen van Roald Dahl werden aangepast. Want Roald Dahl zelf paste zijn verhalen ook aan, wanneer deze als ongepast werden gezien. Zo werden de Oompa Loompas in de allereerste versie van "Charlie and the Chocolate Factory" pygmeeën die Willy Wonka had gevonden in Afrika en mee had genomen om voor hem te werken. Maar Roald Dahl veranderde dit later, omdat hij begreep dat dit beeld verkeerd was.


En zo evolueerden de verhalen van Roald Dahl door de tijd heen, net zoals alle sprookjes dat doen. Want sprookjes zijn geen statische verhalen, maar verhalen die evolueren en veranderen met de tijden.

Zoals in het verhaal van Assepoester, waar haar stiefmoeder in sommige versies gevierendeeld wordt en in andere versies haar voeten in gloeiend heet ijzer gegoten worden. Of haar muiltjes, die in sommige versies van glas waren, in andere van bont en in weer andere van zilver of goud.

Maar het maakt niet uit welke versie je leest, want het gaat altijd om dezelfde boodschap: dat goedheid en liefde overwinnen.

En zo is het ook met de verhalen van Roald Dahl. Want hoewel de woorden veranderen, blijft de boodschap hetzelfde: dat we moeten blijven dromen en dat we moeten blijven geloven in de kracht van verhalen.

Want verhalen zijn de magie die ons samenbindt en ons de kracht geeft om de wereld te veranderen. En zo zal het altijd zijn, zolang er nog verhalen verteld worden in deze wereld.

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels