Doorgaan naar hoofdcontent

Mis geen twee keer

Weet je nog dat ik een paar jaar geleden blogde over mijn doelstellingen? Nou, ik heb een kleine bekentenis te doen. Ik was een beetje uitgepraat over mijn doelen en ik had er ook een tijdje moeite mee. Na een acute periode van covid (na twee dagen was ik weer aan het werk) heb ik verrassend lang moeite gehad om mijn dagelijkse tienduizend stappen te halen. Ik was gewoon uitgeput, mijn conditie was plotsklaps verslechterd. Het duurde even voordat ik weer in vorm was. Uiteindelijk haalde ik mijn doelstelling van gemiddeld 10.000 stappen per dag net niet in 2022 💀.


Aanvankelijk was dat dus omdat ik gewoonweg niet meer kon (ik zal het maar niet hebben over het aantal ibuprofens dat ik maandenlang heb genomen om de dag door te komen), maar na vier maanden of zo was dat wel verbeterd. En vanaf dan waren het eerder mijn nieuwe gewoontes waardoor ik er niet meer aan toe kwam om de extra effort te doen. Het nieuwe jaar heb ik ook niet goed ingezet; de eerste week was er één dag waarop ik de tienduizend stappen deed.

Dringend tijd om mijn aanpak te herzien dus.

Sinds 2012 meet ik mijn stappen en ben ik systematisch begonnen aan het behalen van 10.000 stappen per dag. Dat is me gelukt van 2016 tot en met 2021, met een piek van meer dan 13.000 stappen per dag in 2020 (toen iedereen in quarantaine zat en ik al mijn virtuele vergaderingen al lopend deed). Ik heb verschillende methoden geprobeerd, waaronder de "Don't Break the Chain" methode van Jerry Seinfeld.

Hiermee ga je opeenvolgende dagen waarop je je doel hebt bereikt, aan elkaar rijgen tot een ketting. En met elke bijkomende dag, wordt je ketting langer. Mis je een dag, dan begin je weer van nul af aan.

Dat laatste deed mij de das om: wanneer ik dan toch door een geval van overmacht een dag miste, en ik dus weer helemaal opnieuw moest beginnen, dan was ik niet echt gemotiveerd om onmiddellijk weer de draad op te pikken.

Maar nu heb ik een nieuwe techniek ontdekt die voor mij werkt en die ik graag met je wil delen. Het heet "Avoid the second mistake" en het concept heb ik gelezen in een blogpost van James Clear, de auteur van Atomic Habits. Hij heeft het idee van een studie uit 2009, gepubliceerd in het European Journal of Social Psychology: het op één dag missen van een bepaalde gewoonte heeft geen invloed op je vermogen om je op lange termijn aan die gewoonte te houden. Dus: als je een gewoonte een dag mist, is dat geen big deal. Maar als je dezelfde gewoonte twee dagen op rij mist, dan heb je een patroon te pakken en dat kan moeilijk te doorbreken zijn.

Dus op 10 januari ben ik gestart met het monitoren van een aantal van mijn doelstellingen (en ben ik gestart met een nieuwe) met deze techniek. Ik tel niet het aantal opeenvolgende dagen waarop ik mijn doelstelling haal, maar zorg ervoor dat ik een doelstelling niet twee dagen op rij mis.


Het is nu bijna het einde van de tweede maand van het jaar en ik kan zeggen dat ik het nog steeds volhoud. Het is een essentiële vaardigheid om goede gewoonten op te bouwen. Ik raad dus iedereen aan om dit uit te proberen.

Populaire posts van deze blog

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Goed nieuws en slecht nieuws

Wat wil je het eerste horen? "Okee, ik heb goed nieuws en slecht nieuws." Je hebt deze zin ongetwijfeld zelf al eens gebruikt. Ik zelf ook; als arts, als ouder en als manager. En waarschijnlijk heb je dezelfde neiging als ik: je begint liefst met het goede nieuws. "Okee, even de resultaten overlopen. Laat ons beginnen met het positieve..." (vriendelijke glimlach) "Ja, algemeen beschouwd waren je jaarresultaten heel goed. Zoals je kunt zien in deze grafiek, scoor je duidelijk boven het gemiddelde, op alle gemeten parameters. Maar -" "Wat zijn parameters, papa?" Tja, mijn jongste dochter is nog maar net vier, ik moet regelmatig dergelijke woorden uitleggen.  Maar plaats jezelf eens in de positie van een student die de uitslag van haar testscores gaat krijgen, of een patiënt die van zijn dokter de resultaten van een bloedanalyse te horen zal krijgen. Denk er echt over na. Wat wil je het eerste horen, het goede nieuws of het slechte ni