Doorgaan naar hoofdcontent

Terug naar de basis: waarom ik stop met het delen van introducties op mijn blog

Als schrijver en blogger vind ik het belangrijk om te blijven groeien en te experimenteren met verschillende manieren om content te delen en te promoten. In 2022 heb ik meer dan 300 artikelen geschreven en gepubliceerd op verschillende platforms. Aan het einde van het jaar schreef ik een blogartikel waarin ik een overzicht gaf van al mijn publicaties en daarbij aangaf dat ik van sommige lezers de feedback had gekregen dat ze niet goed konden volgen wat ik precies publiceerde en waar. Dat zette mij aan het denken over hoe ik een beter overzicht zou kunnen geven.


Een oplossing die ik bedacht was om maandelijks een overzicht te geven van mijn artikelen, of om kortere introducties te schrijven naar de artikelen op andere platforms zoals Kluwer of Prevent. In januari ben ik begonnen met het delen van introducties naar mijn artikelen op andere platforms tussen de "echte" artikelen op mijn blog.

Ik vond het maar niets.

De artikelen op mijn blog (6 in januari) raken ondergesneeuwd in de verwijzingen naar andere artikelen (30)*. Ik heb het gevoel dat ik mijn lezers hiermee voor de gek houd. Ze komen naar mijn blog om iets te lezen en krijgen in plaats daarvan alleen maar informatie over wat ik elders heb gepubliceerd. Dit is niet wat ik wil en het voelt alsof ik mijn doel voorbij schiet.

Bovendien is het ook nog eens een gedoe om elke keer een nieuw blogartikel te maken alleen om de introducties naar andere artikelen te delen. Het kost me te veel tijd en energie die ik liever besteed aan het schrijven van nieuwe artikelen. Dus waarom zou ik mezelf die marteling aandoen?

Daarom heb ik besloten om terug te gaan naar de basis en me te concentreren op het publiceren van "echte" artikelen op mijn blog. Ik wil dat mijn lezers de beste leeservaring hebben en zich niet hoeven af te vragen wat ze nu eigenlijk op mijn blog kunnen vinden.

Dus, vanaf nu zal ik alleen op mijn blog publiceren als ik hier echt iets te vertellen heb. Of dat dan ook nog interessant is? Dat is een ander probleem :-).


* Ik heb achteraf besloten om ook deze verwijzingen opnieuw te verwijderen van mijn blog, behalve de eerste en de laatste.

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels